Nikos Papazoglou- Augoustos Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου

Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου

Έφυγε την Κυριακή το πρωί από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Ο δημοφιλής τραγουδοποιός απεβίωσε σε ηλικία 63 ετών, λίγο διάστημα μετά το θάνατο του καλού του φίλου και στενού συνεργάτη Μανώλη Ρασούλη.

Χτυπημένος από την επάρατη νόσο, ο Νίκος Παπάζογλου τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και υποβάλλονταν σε χημειοθεραπείες.

Ο Νίκος Παπάζογλου ξεκίνησε πολύ νωρίς την καριέρα του στο τραγούδι, έγινε ωστόσο γνωστός μετά τη συνεργασία του με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Νίκο Ξυδάκη, στα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Ο δίσκος τους «Η εκδίκηση της γυφτιάς» υπήρξε καθοριστικής σημασίας, καθώς άλλαξε τις αντιλήψεις για το λαϊκό τραγούδι στην Ελλάδα.

Συνεργάστηκε με πολλούς συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές, ενώ στο στούντιό του στη Θεσσαλονίκη ηχογράφησαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες


skai.gr

Ο πρόεδρος της Τσεχίας κλέβει μπροστά στην κάμερα

Ο πρόεδρος της Τσεχίας κλέβει μπροστά στην κάμερα!

Ο Τσέχος πρόεδρος Vaclav Klaus, βρισκόταν σε επίσκεψη στη Χιλή όταν σε δημοσιογραφική διάσκεψη με τον πρόεδρο της Χιλής, Sebastian Pinera, πιάστηκε στη κάμερα να τσεπώνει το στυλό με το οποίο υπέγραψε τη συμφωνία, και ενώ ο Χιλιανός πρόεδρος μιλά στους δημοσιογράφους!

Σύμφωνα με το Reuters Τσέχοι πολίτες κατηγορούν τον πρόεδρό τους ότι είναι κλεπτομανής. Ο περίγυρος του ανέφερε ότι ο πρόεδρος Klaus «εδικαιούτο» το στυλό.

BLACK SWAN - Official HD trailer ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΙΝΕΜΑ

DEBTOCRACY // ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ

http://www.debtocracy.gr/index.html Tο πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ χρηματοδοτημένο από τους θεατές του, και χωρίς copyright

DEBTOCRACY // ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ

Όταν η δημοκρατία

υποτάχθηκε στο χρέος

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το DEBTOCRACY αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.

Ο Αρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη μιλούν με οικονομολόγους, δημοσιογράφους και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο περιγράφοντας τα βήματα που οδήγησαν την Ελλάδα στην παγίδα του χρέους- τη χρεοκρατία. Το DEBTOCRACY παρακολουθεί την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος  Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, ο Αργεντίνος σκηνοθέτης Φερνάντο Σολάνας, δημοσιογράφοι όπως  o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ.

Τη μουσική επένδυση προσφέρει ο Γιάννης Αγγελάκας και επιστημονική επιμέλεια έχει ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης.

Την παραγωγή του DEBTOCRACY ανέλαβε η εταιρεία BitsnBytes. Το μοντάζ υπογράφει ο Άρης Τριανταφύλλου.

Σε αυτή την προσπάθειά ζητήσαμε τη βοήθειά σου. Οι δημιουργοί του DEBTOCRACY εργάστηκαν αφιλοκερδώς. Προκειμένου να αποφύγουμε κάθε είδους εξαρτήσεις απευθυνθήκαμε σε συνδικάτα και εργατικές ενώσεις. Κυρίως όμως απευθυνθήκαμε σε πολίτες που θέλουν να γίνουν συμπαραγωγοί.

Japanese Messi boy

Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 78-67

Ο Παναθηναϊκός είναι στη Βαρκελώνη… Ο Παναθηναϊκός είναι στο φάιναλ φορ… Το τελικό 78-67, το τελικό 3-1 επί της Μπαρτσελόνα, του θεωρητικά απόλυτου φαβορί της διοργάνωσης ήρθε σε ένα απόλυτο πανηγύρι μέσα στο κλειστό γυμναστήριο του ΟΑΚΑ. Σε μια έδρα στην οποία αυτή η ομάδα απλά δεν μπορούσε να χάσει. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και οι παίκτες του απέδειξαν στο παρκέ ποιος είναι ο Παναθηναϊκός και ότι κανείς δεν μπορεί να τον αμφισβητεί…

Η εκκίνηση ήταν καλή για τον Παναθηναϊκό (6-0, 1’20’’), αλλά μόλις στο 2’10΄΄ οι διαιτητές είχαν ήδη χρεώσει τον Δημήτρη Διαμαντίδη με δεύτερο φάουλ, αναγκάζοντας τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να κάνει την πρώτη του αλλαγή, επιστρατεύοντας στη θέση του αρχηγού τον Ντρου Νίκολας, δίπλα στους Καλάθη, Σάτο, Τσαρτσαρή και Βουγιούκα. Η Μπαρτσελόνα αντέδρασε για να φτάσει στο τέταρτο λεπτό στην ισοφάριση (9-9), με τον Μάικ Μπατίστ να παίρνει κι αυτός τη θέση του στο παρκέ. Οι Καταλανοί προσπέρασαν (10-11, 6’), επιλέγοντας να περάσουν την μπάλα κοντά στο καλάθι με τον Νντονγκ να παίρνει προσπάθειες. Ο Νίκολας έδωσε το προβάδισμα (12-11, 6’50’’), πριν «παγώσει» το γήπεδο, όταν έπεσε στο παρκέ κρατώντας τον αστράγαλό του, καθώς όπως προσγειώθηκε φάνηκε να πατά σε πόδι αντιπάλου και υπέστη διάστρεμμα. Τη θέση του πήρε ο Στράτος Περπέρογλου, ο οποίος με 4/6 βολές έγραψε το 16-12 (18’10’’), πηγαίνοντας χαμηλά και ποστάροντας τον αντίπαλό του, παίζοντας πιο επιθετικά.

Η Μπαρτσελόνα επέστρεψε να εκμεταλλευτεί λάθη του Παναθηναϊκού και κάποια ριμπάουντ που πήρε, για να φτάσει από το 20-16 (11’10’’) στο 20-24 (14’). Περπέρογλου και Φώτσης όμως ήταν εκεί για να βοηθήσουν τους «πράσινους» να πάρουν και πάλι τα ηνία (25-24, 14’40’’) με τον Διαμαντίδη και τον Καλάθη να έχουν επιστρέψει στο παρκέ. Ο Τσαρτσαρής οδήγησε στο +5 (31-26, 18’30’’) πριν ο Ναβάρο υπό πίεση με ένα τρίποντο και μία διείσδυση γράψει το 31-31 (19’24’’). Με 17’’ να υπολείπονται για το ημίχρονο ο Τσαρτσαρής έδρασε και πάλι γράφοντας με «γκολ-φάουλ» το 34-31, πριν ο Λόρμπεκ διαμορφώσει το 34-33.

Ο Λόρμπεκ έδωσε το προβάδισμα στην Μπαρτσελόνα με δύο ελεύθερες βολές με την επανέναρξη της αναμέτρησης (34-35, 21’), ο Βουγιούκας με έξι πόντους βοήθησε για την επιστροφή και το 40-36 (23’40’’) με τον Διαμαντίδη να αναλαμβάνει να οδηγήσει στο 46-40 (25’45’’), αδειάζοντας όλη την άμυνα της Μπαρτσελόνα και στη συνέχεια στο 48-40 από τη γραμμή (26’). Ο Μπατίστ οδήγησε για πρώτη φορά στο +9 (51-42, 28’) πριν το τρίτο δεκάλεπτο κλείσει με το γήπεδο να 56-47 με τρίποντο από τον Κώστα Τσαρτσαρή και το γήπεδο να «φλέγεται» με τον κόσμο να έχει δημιουργήσει εκπληκτική ατμόσφαιρα, που έκανε τους ξένου που βρίσκονταν στο ΟΑΚΑ αρκετές φορές να βλέπουν προς την εξέδρα.

Ο Παναθηναϊκός ήθελε να πάει στο φάιναλ φορ. Ήθελε να δώσει τις απαντήσεις όπως αυτός ήξερε: Στο παρκέ. Ο αρχηγός είχε δώσει το σύνθημα και παρέμεινε συνεπής στα όσα είχε ήδη «πει» στους προηγούμενους αγώνες, γράφοντας το 61-50 με σουτ τριών πόντων (33’) και το 63-50 (34’) στον αιφνιδιασμό. Ο Καλάθης έκανε το 66-53 (35’), με ένα δικό του σουτ τριών πόντων και την Μπαρτσελόνα να κάνει την προσπάθειά της να αντιδράσει με κύριο εκφραστή τον Μόρις (66-58, 37’15’’). Ο Σάτο οδήγησε ξανά στους 10 (68-58, 38’) με δύο ελεύθερες βολές. Οι Καταλανοί έκαναν την τελευταία τους προσπάθεια να μείνουν ζωντανοί. Με 1’30’’ να υπολείπεται ένα φόλοου του Βάθκεθ μείωσε την απόσταση στους έξι πόντους (68-62). Η Μπαρτσελόνα επέλεξε να κυνηγήσει το φάουλ. Ο Στράτος Περπέρογλου αποδείχθηκε εύστοχος από τη γραμμή (70-62, 38’40’’). Ο Λάκοβιτς τον μιμήθηκε με 1’16’’ να υπολείπεται (70-64). Με 38’’ να απομένουν ο Διαμαντίδης βρέθηκε και πάλι στη γραμμή. Αλάνθαστος για μία ακόμη φορά έγραψε το 72-64 δίνοντας το σύνθημα στην εξέδρα να τραγουδήσει «στη Βαρκελώνη θα είναι ωραία με το 6^ο για παρέα». Ο Άντερσον στα 31’’ κέρδισε φάουλ σε προσπάθεια τριών πόντων μειώνοντας στο 72-67. Ο Νικ Καλάθης ήταν ο επόμενος που εκτέλεσε βολές, όντας κι αυτός εύστοχος (74-67, 39’35’’). Ο Φώτσης έκλεψε την μπάλα, κερδίζοντας και φάουλ με 20’’ να απομένουν. Έγραψε το 76-67^, ο Μόρις επιχείρησε ένα τρίποντο της απελπισίας που κατέληξε σε… κάρφωμα από τον Σάτο να γράφει το τελικό 78-67. Ο Παναθηναϊκός είναι στη Βαρκελώνη!!!!!!!!

Διαιτητές: Λαμόνικα, Ντραμπικόφσκι, Ρίζικ

Δεκάλεπτα: 16-12, 34-33, 56-47, 78-67

Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Τέπιτς, Περπέρογλου 8, Μπατίστ 8, Φώτσης 11, Σάτο 10, Νίκολας, Τσαρτσαρής 8, Διαμαντίδης 11, Βουγιούκας 10, Καλάθης 12, Καϊμακόγλου

Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Σάδα, Ρούμπιο 3, Λάκοβιτς 5, Ναβάρο 7, Βάθκεθ 14, Ινγκλές 2, Νντνονγκ 7, Μόρις 5, Λόρμπεκ 9, Άντερσον 13, Γκριμάου 2

Πρωταπριλιά – Η ημέρα του ψέματος και της φάρσας

Κάποιοι «κακεντρεχείς» συνηθίζουν να ταυτίζουν την ημέρα αυτή, με τους πολιτικούς (για ευνόητους λόγους).
Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Τρεις από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο της πρωταπριλιάς ξεκίνησε από τη Γαλλία το 1564, όταν ο βασιλιάς Κάρολος ο 9ος διέταξε να μεταφερθεί η μέρα της Πρωτοχρονιάς από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου. Μέχρι τότε, η αλλαγή του χρόνου ξεκινούσε την 25η Μαρτίου, λίγο μετά την εαρινή ισημερία, και όταν κορυφωνόταν το οκταήμερο των εορταστικών εκδηλώσεων, δηλαδή την 1η Απριλίου, γινόταν η μετάβαση στο νέο έτος. Με την υιοθέτηση λοιπόν του Γρηγοριανού ημερολογίου -το οποίο ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος λίγο αργότερα, το 1582, διέταξε με παπική βούλα να αντικαταστήσει το Ιουλιανό, ακολουθώντας τις οδηγίες της Συνόδου του Τρέντο (1545-1563)- η έναρξη του έτους μεταφέρθηκε στην 1η Ιανουαρίου. Ωστόσο, είτε επειδή τα νέα άργησαν να φτάσουν σε όλα τα μέρη της Γαλλίας, είτε επειδή ορισμένοι δύστροποι αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις προσταγές του βασιλιά, η 1η Απριλίου εξακολούθησε να αποτελεί γι’ αυτούς την ημέρα αλλαγής του έτους. Το αποτέλεσμα ήταν οι άλλοι να τους κοροϊδεύουν, αποκαλώντας τους «ψάρια του Απρίλη», επειδή αυτή την εποχή του χρόνου γίνεται η μετάβαση από τον ζωδιακό κύκλο των Ιχθύων. Τους έστελναν λοιπόν ψεύτικα δώρα, προσκλήσεις σε ανύπαρκτες γιορτές, κλπ. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο. Από τη Γαλλία το έθιμο ταξίδεψε στην Αγγλία τον 18ο αιώνα και από κει στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο.
Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο. Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με ορισμένους, το γεγονός ότι οι Γάλλοι ονομάζουν την Πρωταπριλιά «απριλιάτικα ψάρια».
Για άλλους οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής θεάς Venus Aprilis, δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης.
Το έθιμο αυτό, εμφανίζεται να εισάγεται στην Ελλάδα μέσω των ναυτικών που αγκυροβολούσαν στα ξένα λιμάνια, ενώ έγινε περισσότερο γνωστό το 1880, μέσω της «Εφημερίδας» του Κορομηλά και τελικά επικράτησε και έφτασε μέχρι τις μέρες μας.

Διαβάστε τις πιο πετυχημένες φάρσες όλων των εποχών
Εκατοντάδες ακροατές τηλεφώνησαν στο BBC το 1957 ρωτώντας πώς μπορούν να φυτέψουν ένα μακαρονόδεντρο στον κήπο τους. Η φάρσα αυτή θεωρείται μια από τις πιο πετυχημένες στην ιστορία του εθίμου. Τότε η πασίγνωστη εκπομπή Panorama είχε κάνει ρεπορτάζ στο οποίο ανέφερε ότι χάρη στις συνθήκες που επικράτησαν τον περασμένο χειμώνα και την αντιμετώπιση των παράσιτων οι κάτοικοι της Βόρειας Ιταλίας και της Νότιας Ελβετίας είχαν πολύ καλή συγκομιδή των…σπαγγέτι! Το ρεπορτάζ βέβαια συνοδευόταν και από οπτικοακουστικό υλικό που δείχνει να μαζεύουν μακαρόνια από δέντρα!
Πρωταπριλιά του 2008 και πάλι το BBC έκανε μια καταπληκτική φάρσα. Σε άλλο ένα παρόμοιο ρεπορτάζ, κάποια τηλεοπτικά συνεργεία που βρίσκονταν στην Ανταρκτική για το ντοκιμαντέρ «Miracles of Evolution» κατάφεραν να αποθανατίσουν τους πιγκουίνους Adelie να πετάνε! Φυσικά πάλι το ρεπορτάζ προβλήθηκε κανονικά με την συνοδεία video (γιατί έτσι γίνονται οι σωστές φάρσες).
Το 2008 και πάλι, δύο ειδησεογραφικά πρακτορεία της Νέας Ζηλανδίας προφανώς δεν πρόσεξαν την ημερομηνία της είδησης και χρησιμοποίησαν ένα δελτίο τύπου που προερχόταν από το γραφείο της Yπουργού Περιβάλλοντος της χώρας, Στίβι Τσάντγουικ, η οποία ανακοίνωνε πως το υπουργείο εκπαίδευσε αρουραίους για να εντοπίζουν σπάνιους βατράχους.
Ο 79χρονος Ρίτσαρντ Νίξον, υποψήφιος πρόεδρος της Αμερικής εν έτει 1992! Με τη φάρσα αυτή τίμησε την Πρωταπριλιά εκείνης της χρονιάς αμερικανικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα. Το τηλεφωνικό κέντρο του σταθμού κατακλύστηκε από οργισμένους ακροατές, οι οποίοι είχαν ακούσει τον Νίξον να εγκαινιάζει την εκστρατεία του με το σύνθημα: «Δεν έκανα κανένα λάθος και δεν πρόκειται να ξανακάνω». Χρειάστηκαν σαράντα πέντε λεπτά για να μάθουν ότι επρόκειτο απλώς για ένα αστείο και ότι η φωνή ανήκε στον μίμο Rich Little.
Το 1878, αμερικάνικη εφημερίδα δημοσιεύει την τελευταία ανακάλυψη του Τόμας Έντισον: Μια συσκευή που μετατρέπει το νερό σε κρασί. Η είδηση κάνει τον κύκλο όλης της Αμερικής και οι μετοχές των εταιριών κατασκευής και διακίνησης κρασιού πέφτουν στα μεγάλα χρηματιστήρια.
Το 1932 πολλοί ήταν εκείνοι που πίστεψαν ότι ο άνθρωπος μπορεί να πετάξει με ένα ζευγάρι πέδιλα του σκι, αφού οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν και σχετικές φωτογραφίες.
Το 1994 αρκετοί έσπευσαν να συμμορφωθούν με υποτιθέμενη οδηγία που προέβλεπε πως θα συλλαμβανόταν οποιοσδήποτε σέρφαρε στο Διαδίκτυο μεθυσμένος.
Το 1979 κάποιοι θεώρησαν αληθές το ότι η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να εξαλείψει την 5η και τη 12η Απριλίου από το ημερολόγιο, για να συγχρονίσει την ώρα της με τον υπόλοιπο κόσμο.
Σοβαρές διαμαρτυρίες προκάλεσε η πρωταπριλιάτικη φάρσα του φυσικού Marc Boslough, ο οποίος το 1998 δημοσίευσε σε επιστημονικό περιοδικό την πρόθεση της Αλαμπάμα να αλλάξει με νομοθεσία την τιμή της μαθηματικής σταθεράς «π» από 3.14159 σε 3.0, ακολουθώντας τους συμβολισμούς της Βίβλου.
Το 1962 η έγχρωμη τηλεόραση αποτελούσε «όνειρο θερινής νυκτός» για τη Σουηδία. Το μεσημέρι της 1ης Απριλίου το δελτίο ειδήσεων ξεκινά και στην οθόνη εμφανίζεται ο τεχνικός του καναλιού, Kjell Stensson. Ενημερώνει το κοινό, που παρακολουθεί καθηλωμένο στους δέκτες του, πως χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί πλέον να απολαμβάνει τα αγαπημένα του προγράμματα λουσμένα με τα πιο ζωηρά χρώματα. «Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να τοποθετήσετε μια νάιλον κάλτσα στην οθόνη της τηλεόρασής σας», λέει ο Stensson, σπεύδοντας, μάλιστα, να αναπαραστήσει το εγχείρημα σε απευθείας μετάδοση. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που το δοκίμασαν μάλλον ήταν αρκετά δύσπιστοι, όταν την 1η Απριλίου του 1970 πουλήθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία έγχρωμη τηλεόραση
Το Βρετανικό δίκτυο BBC ανακοίνωσε πως το ιστορικό ρολόι Big Ben θα λειτουργούσε πλέον με ψηφιακό μηχανισμό, για να δείχνει με ακρίβεια την ώρα. Όταν αναφέρθηκε ότι οι δείκτες του ρολογιού θα πωλούνταν στους τέσσερις πρώτους ακροατές που θα επικοινωνούσαν με τον σταθμό, οι προσφορές «έσπασαν τα ταμεία».
Μία από τις διασημότερες πρωταπριλιάτικες φάρσες ήταν αυτή του Ινστιτούτου Franklin, το οποίο εν έτει 1940 ανακοίνωσε ότι το τέλος του κόσμου θα ερχόταν την επόμενη μέρα. Τρομερή αναστάτωση και πανικός προκλήθηκαν στους πολίτες και στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ ο υπάλληλος του Ινστιτούτου που είχε τη φαεινή ιδέα του αστείου απολύθηκε.
Το 1995 το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη και μέσα σε αυτόν αμφορέας με ίχνη κώνειου. Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου, ενώ η αλήθεια αποκαταστάθηκε λίγες ώρες αργότερα.

Μουσακάς

Για τη σάλτσα κιμά: Σε φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε τον κιμά απλώνοντάς τον, χωρίς ν’ ανακατεύουμε συνέχεια. Αφήνουμε να ψήνεται καλά από την κάθε πλευρά για να μην αφήνει υγρά με το συνεχές ανακάτεμα. Αφού περάσουν 7΄-8΄ προσθέτουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το σκόρδο ολόκληρο και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για 5΄-6΄ επιπλέον. Τότε σβήνουμε με το κονιάκ και προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά: δάφνη, κανέλα, ζάχαρη, ντομάτες, αλατοπίπερο. Αφήνουμε την κανέλα ν’ αρωματίσει για 5΄ τη σάλτσα και την αφαιρούμε. Σιγοβράζουμε τον κιμά για περίπου 20΄-25΄, μέχρι να πιει όλα τα υγρά του. Στο μεταξύ πλένουμε, αφαιρούμε το κοτσάνι και κόβουμε τις μελιτζάνες σε φέτες πάχους 1 εκ. Τις απλώνουμε σε λαμαρίνες, τις ραντίζουμε με λίγο ελαιόλαδο και τις αλατίζουμε. Τις ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 10΄.
Ετοιμάζουμε την μπεσαμέλ: Σε μικρή κατσαρόλα ζεσταίνουμε το γάλα βάζοντας μέσα το ολόκληρο κρεμμύδι όπου έχουμε καρφώσει επάνω του τα 2 γαρίφαλα. Να μη βράσει, απλά να ζεσταθεί. Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε το βούτυρο να λιώσει και προσθέτουμε το αλεύρι ανακατεύοντας με σύρμα, να ψηθεί ελαφρά, για 2΄-3΄. Λίγο λίγο, πάντα ανακατεύοντας με σύρμα, προσθέτουμε το γάλα (αφαιρούμε το κρεμμύδι με τα γαρίφαλα) στο ψημένο αλεύρι με το βούτυρο. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά: μοσχοκάρυδο, αλάτι, πιπέρι (εκτός από τ’ αυγά). Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε κατά διαστήματα μέχρι να δέσει η κρέμα (πάντα σε μέτρια φωτιά), για 7΄-8΄ περίπου. Τότε, αφού δέσει, την αποσύρουμε από τη φωτιά. Ένα ένα ρίχνουμε τα αυγά ανακατεύοντάς τα με σύρμα με γρήγορες κινήσεις. Ρίχνουμε 2 κουτάλες από την μπεσαμέλ στη σάλτσα κιμά και ανακατεύουμε.
Στήσιμο: Λαδώνουμε 1 πυράντοχο σκεύος μακρόστενο ή ταψί μακρόστενο και το πασπαλίζουμε με τη φρυγανιά. Στρώνουμε μέσα τις μισές μελιτζάνες και πασπαλίζουμε με το ½ τυρί. Απλώνουμε από πάνω τη μισή σάλτσα κιμά, στρώνουμε τις υπόλοιπες μελιτζάνες, πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο τυρί και περιχύνουμε με τον υπόλοιπο κιμά. Απλώνουμε την κρέμα στο μουσακά και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις, στους 180°C, στην τελευταία σχάρα, για περίπου 50΄, μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια. Τον αφήνουμε να κρυώσει λίγο (για να κόβεται) και σερβίρουμε.

Απελευθερωτικός Αγώνας 1955-59

Οι αρνητικές και πεισματικές θέσεις της Βρετανικής Κυβέρνησης στο πρόβλημα της Κύπρου οδήγησαν τον Κυπριακό λαό σε ένοπλο Αγώνα για να διεκδικήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του για ελευθερία.  Στην Αθήνα σχηματίστηκε μια δωδεκαμελής Επιτροπή από εξέχοντα πρόσωπα της Κύπρου και της Ελλάδας, η οποία αποφάσισε να διεκδικήσει δυναμικά την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

7 Μαρτίου 1953: Τα μέλη της Επιτροπής επισφράγισαν την πίστη τους στο σκοπό του Αγώνα με όρκο στην Καινή Διαθήκη. Πρόεδρος της Επιτροπής αυτής ορίστηκε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος ενεργούσε ως πολιτικός αρχηγός του Απελευθερωτικού Αγώνα, τον οποίο και χρηματοδοτούσε.  Η Επιτροπή διόρισε ένα από τα μέλη της, τον Γεώργιο Γρίβα, στρατιωτικό αρχηγό του Αγώνα, ο οποίος ήταν συνταγματάρχης εν αποστρατεία και διέθετε πλούσια πείρα στρατιωτική, κυρίως σε θέματα τακτικής πολέμου. Ως αρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Διγενής.

10 Νοεμβρίου 1954: Ο Γεώργιος Γρίβας ήξερε ότι αναλάμβανε ένα πολύ δύσκολο έργο, αλλά είχε ισχυρή θέληση, αποφασιστικότητα και προπαντός απόλυτη πίστη στο σκοπό του Αγώνα. Αφού μελέτησε τις δυνατότητες διεξαγωγής ένοπλου Αγώνα με δυο επισκέψεις του στην Κύπρο, το 1951 και το 1952, κατάρτισε στην Αθήνα γενικό σχέδιο δράσης, το οποίο έθεσε σε εφαρμογή αμέσως μετά τη μυστική άφιξή του στις ακτές της Πάφου το βράδυ της 10ης Νοεμβρίου 1954.

Για την εισαγωγή οπλισμού στην Κύπρο από την Ελλάδα ο Διγενής χρησιμοποίησε φίλους και συνεργάτες του. Το πρώτο φορτίο όπλων έφτασε στην Κύπρο το Μάρτιο του 1954.  Μ' αυτά τα λίγα όπλα ξεκίνησε ο Αγώνας της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955.  Ένα δεύτερο φορτίο, που μεταφερόταν με το πλοιάριο "Άγιος Γεώργιος", τον Ιανουάριο του 1955, κατασχέθηκε από τις Αγγλικές Αρχές, κατόπιν προδοσίας, κοντά στο χωριό Χλώρακα της Πάφου.

Κατά τη διάρκεια του Αγώνα λειτούργησε μυστικό σχέδιο αποστολής όπλων στην Κύπρο με επιβατικά πλοία της γραμμής Πειραιά-Λεμεσού.  Άλλα όπλα έφταναν με το ταχυδρομείο της Πάφου και με άλλους τρόπους.  Στις 29 Ιανουαρίου του 1956 ο οπλισμός της ΕΟΚΑ εμπλουτίστηκε με 800 περίπου κυνηγετικά όπλα Ελληνοκυπρίων, που είχαν πάρει απ' αυτούς μέλη της ΕΟΚΑ.  Ένας άλλος τρόπος, με τον οποίο η ΕΟΚΑ εξασφάλιζε όπλα ήταν οι επιθέσεις σε αστυνομικούς σταθμούς και από νεκρούς Άγγλους στρατιώτες. Μερικά όπλα ήταν επιτόπιας κατασκευής σε ειδικά εργαστήρια, στα οποία κατασκευάζονταν επίσης ωρολογιακές βόμβες, νάρκες και άλλο πολεμικό υλικό.

Γεγονότα από την Έναρξη του Αγώνα Μέχρι την Άφιξη του Χάρντιγκ

(1η Απριλίου  - 3 Οκτωβρίου 1955)
Στα τέλη Μαρτίου του 1955 η ΕΟΚΑ ήταν έτοιμη για το ξεκίνημα του Αγώνα.  Τη νύκτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου, 30 λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, οι ομάδες της ΕΟΚΑ έδρασαν με επιτυχία. Εκκωφαντικές εκρήξεις συγκλόνισαν τη Λευκωσία, τη Λάρνακα, τη Λεμεσό και στρατιωτικές επισταθμίες.  Η ΕΟΚΑ είχε τότε τον πρώτο της νεκρό.  Ήταν ο Μόδεστος Παντελή από το Λιοπέτρι, που πέθανε από ηλεκτροπληξία στην προσπάθεια του να αποκόψει ηλεκτροφόρα σύρματα, για να δράσουν οι ομάδες της ΕΟΚΑ.

1 Απριλίου 1955: Κυκλοφόρησε η πρώτη προκήρυξη του Διγενή που άρχιζε με τούτα τα λόγια:  "Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν του αγγλικού σύζυγο".

Oι δολιοφθορές σε κυβερνητικά κτήρια, αστυνομικούς σταθμούς και στρατιωτικές εγκαταστάσεις συνεχίστηκαν σ' όλη τη διάρκεια του Αγώνα.  Η ΕΟΚΑ με τη δράση της προξενούσε υλικές ζημιές και θύματα μεταξύ των Άγγλων.  Μερικές από τις τολμηρές επιχειρήσεις των πρώτων μηνών του Αγώνα της ΕΟΚΑ είναι:
α) Η τοποθέτηση ωρολογιακής βόμβας στις 25 Μαΐου κάτω από το κάθισμα του Κυβερνήτη Άρμιτεϊτζ στο κινηματοθέατρο "Παλλάς" της Λευκωσίας.  Η βόμβα εξερράγη λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση του Κυβερνήτη.
β) Η επίθεση στον αστυνομικό σταθμό του Αμιάντου στις 22 Ιουνίου 1955 από ανταρτική ομάδα.
γ) Η επίθεση στο μεταλλείο Μιτσερού στις 22 Σεπτεμβρίου 1955 από ανταρτική ομάδα.

Παράλληλα με τη στρατιωτική δράση της ΕΟΚΑ ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δρούσε στο πολιτικό πεδίο.  Στις 15 Απριλίου 1955 αναχώρησε για το Μπαντούγκ της Ινδονησίας, όπου συγκροτήθηκε Αφρικανοασιατικό Συνέδριο με εκπροσώπηση 29 κρατών.  Εκεί, σε δημοσιογραφική διάσκεψη, μίλησε για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού.  Στις 11 Ιουλίου πήγε στην Ελλάδα και έπεισε την Ελληνική Κυβέρνηση να καταθέσει αίτηση στον ΟΗΕ για την εφαρμογή της αρχής της αυτοδιάθεσης στην περίπτωση του Κυπριακού λαού.

29 Αυγούστου 1955: Οι Άγγλοι, που ήταν αντίθετοι στην παραχώρηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης στον Κυπριακό λαό, συγκάλεσαν Τριμερή Διάσκεψη στο Λονδίνο.  Σ' αυτή πήραν μέρος αντιπροσωπίες των Κυβερνήσεων Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας.  Τα θέματα καθορίστηκαν ως εξής: "Πολιτικά και αμυντικά ζητήματα που επηρεάζουν την Ανατολική Μεσόγειο, περιλαμβανομένης της Κύπρου".  Η Τριμερής Διάσκεψη έληξε στις 7 Σεπτεμβρίου, χωρίς να γίνει καμιά συμφωνία, λόγω των διαφορετικών θέσεων των τριών χωρών. Τη συμμετοχή της Τουρκίας στη Διάσκεψη εκμεταλλεύτηκε η Βρετανία και τότε και αργότερα και δεν ικανοποιούσε το αίτημα του Κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση.

6 Σεπτεμβρίου 1955: Ο τουρκικός όχλος, με συνενοχή της Τουρκικής Κυβέρνησης, διέπραξε βανδαλισμούς εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινοπολης και της Σμύρνης.  Κατέστρεψε πολλές ορθόδοξες εκκλησίες και άλλα Ελληνικά κτήρια.  Δύο μητροπολίτες και αρκετοί ιερείς  τραυματίστηκαν, πολλοί Έλληνες κακοποιήθηκαν και 20 θανατώθηκαν.

Ο Κυβερνήτης της Κύπρου, για ν' αντιμετωπίσει την ΕΟΚΑ, στις 15 Ιουλίου 1955 έθεσε σε ισχύ το νόμο περί προσωποκρατήσεως, που έδινε το δικαίωμα στις δυνάμεις ασφαλείας να συλλαμβάνουν οποιονδήποτε πολίτη θεωρούσαν ύποπτο για παράνομες ενέργειες και να τον εγκλείει στη φυλακή, στο φρούριο της Κερύνειας ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για ακαθόριστο χρονικό διάστημα.

20 Σεπτεμβρίου 1955: Άρχισε τις εργασίες της η 10η Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.  Η εγγραφή του Κυπριακού στην ημερήσια διάταξη απορρίφθηκε. Στην Κύπρο δημιουργήθηκε αντίδραση με μαχητικές διαδηλώσεις και παναπεργία.

23 Σεπτεμβρίου 1955: Δραπέτευσαν από το φρούριο της Κερύνειας 16 πολιτικοί κρατούμενοι.  Συνελήφθησαν 7, αλλά οι άλλοι 9 κατόρθωσαν να ενωθούν με ανταρτικές ομάδες της ΕΟΚΑ.

Γεγονότα από την Άφιξη του Χάρντιγκ Μέχρι την Εξορία του Αρχιεπισκόπου στις Σεϋχέλλες

(3 Οκτωβρίου 1955  - 9 Μαρτίου 1956)

3 Οκτωβρίου 1955: Τον Κυβερνήτη Άρμιτεϊτζ αντικατέστησε στην Κύπρο ο Σερ Τζων Χάρντιγκ, Αρχηγός του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου Στρατού.  Ο Χάρντιγκ ήρθε αποφασισμένος να συντρίψει την ΕΟΚΑ.

26 Νοεμβρίου 1955: Ο Χάρντιγκ κήρυξε την Κύπρο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.  Αλαζονικά φερόμενος διακήρυξε ότι οι μέρες της ΕΟΚΑ είναι μετρημένες. Θέσπισε κανονισμούς, που προνοούσαν ποινή θανάτου για όσους μετέφεραν ή χρησιμοποιούσαν όπλα ή βόμβες ή εκρηκτικές ύλες. Τα μέτρα όμως αυτά δεν έφεραν τον εκφοβισμό στον Ελληνικό Κυπριακό λαό, όπως ανέμενε ο Χάρντιγκ, αλλά το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Αύξησαν τη συμπάθεια και τη βοήθεια του λαού προς την ΕΟΚΑ, τα μέλη της οποίας προέβαιναν συνεχώς στις πιο ριψοκίνδυνες πράξεις, αψηφώντας το θάνατο.

Τα κυριότερα γεγονότα της περιόδου Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 1955 από τη δράση της ΕΟΚΑ είναι τα ακόλουθα:

   1. 4 Οκτωβρίου: Μια ομάδα επιτέθηκε στον αστυνομικό σταθμό Λευκονοίκου και αφαίρεσε 11 όπλα.
   2. 20 Οκτωβρίου: Άλλη ομάδα, ύστερα από επιδρομή σε στρατιωτική αποθήκη της Αμμοχώστου, πήρε 16 όπλα.
   3. 23 Νοεμβρίου: Στήθηκε ενέδρα από αντάρτες, με επικεφαλής τον Διγενή, σε δυο στρατιωτικά αυτοκίνητα στο δρόμο Κυπερούντας  Χανδριών. Οι Άγγλοι είχαν δυο νεκρούς και δυο τραυματίες.
   4. 11 Δεκεμβριου: Η πιο μεγάλη επιτυχία της ΕΟΚΑ ήταν η μάχη που έγινε κοντά στα Σπήλια, όπου ήταν τα λημέρια της ΕΟΚΑ.  Εκεί βρίσκονταν ο Διγενής, ο Αυξεντίου και άλλοι αγωνιστές.  Οι Άγγλοι στρατιώτες προχωρούσαν από δυο διαφορετικές κατευθύνσεις, για να περικυκλώσουν τους αγωνιστές. Ο Αυξεντίου, που με τρεις άλλους επιτηρούσε την περιοχή, πυροβόλησε και προς τις δυο κατευθύνσεις των Άγγλων. Επειδή επικρατούσε πυκνή ομίχλη, οι Άγγλοι και των δυο ομάδων νόμισαν ότι πυροβολούνται από μέλη της ΕΟΚΑ, οπότε για αρκετή ώρα αλληλοπυροβολήθηκαν, με αποτέλεσμα να έχουν 15 νεκρούς και 35 τραυματίες.
   5. 15 Δεκεμβρίου: Η ΕΟΚΑ έχασε το πρώτο της παλικάρι στο πεδίο της μάχης, που έγινε στην τοποθεσία Μερσινάκι, κοντά στους αρχαίους Σόλους. Νεκρός ήταν ο Χαράλαμπος Μούσκος, μέλος της ανταρτικής ομάδας του Μάρκου Δράκου, η οποία έστησε ενέδρα σε στρατιωτικό αυτοκίνητο.  Δυο άλλοι αγωνιστές, ο Ανδρέας Ζάκος και ο Χαρίλαος Μιχαήλ συνελήφθησαν και αργότερα απαγχονίστηκαν.

Ο Χάρντιγκ, παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που γίνονταν για τη συντριβή της ΕΟΚΑ, άρχισε συνομιλίες με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για πολιτική διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος.

4 Οκτωβρίου 1955: Άρχισαν συνομιλίες και έληξαν στις 11 του ίδιου μήνα λόγω διαφωνιών. Νέος γύρος συνομιλιών ξανάρχισε στις 9 Ιανουαρίου 1956. Και πάλιν οι προβαλλόμενες θέσεις των δυο ανδρών ήταν διαφορετικές.

29 Φεβρουαρίου 1956: Συνάντηση στην οποία πήρε μέρος και ο Βρετανός Υπουργός Αποικιών Λέννοξ Μπόυντ. Οι Άγγλοι εισηγούνταν την παροχή αυτοκυβέρνησης στον Κυπριακό λαό για αόριστο χρονικό διάστημα, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος επέμενε να οριστεί χρόνος για την εφαρμογή της αρχής της αυτοδιάθεσης.  Έτσι οι διαπραγματεσεις κατέληξαν σε ναυάγιο.  Ο Αρχιεπίσκοπος στις 6 Μαρτίου διακήρυξε: "Εν ουδεμιά περιπτώσει θα υποστείλωμεν την σημαίαν της αυτοδιαθέσεως".9 Μαρτίου 1956: Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος συνελήφθη στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, από το οποίο θα μετέβαινε στην Αθήνα για συνομιλίες με την Ελληνική Κυβέρνηση.  Την ίδια μέρα συνελήφθησαν ο Μητροπολίτης της Κερύνειας, ο Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου και ο Πολύκαρπος Ιωαννίδης.  Και οι τέσσερις εξορίστηκαν στις Σεϋχέλλες.  Στην Κύπρο ακολούθησε περίοδος στρατοκρατίας.  Οι Άγγλοι επιδίδονταν σε βανδαλισμούς εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού. Η ΕΟΚΑ εξαπέλυε παντού σφοδρές επιθέσεις. Την 21η Μαρτίου 1956 ο θαλαμηπόλος του Χάρντιγκ τοποθέτησε ωρολογιακή βόμβα στο κρεβάτι του Κυβερνήτη, η οποία λόγω κλιματολογικών συνθηκών δεν εξερράγη και ανακαλύφθηκε την επόμενη μέρα.

Γεγονότα Μετά την Απελευθέρωση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και των Συνεξορίστων του Μέχρι τη Λήξη του Αγώνα

19 Ιουνίου 1957: Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε συνέντευξή του στην Αθήνα με Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους κατάγγειλε τα βασανιστήρια των Άγγλων στην Κύπρο, ανέφερε συγκεκριμένες περιπτώσεις και ζήτησε τη διενέργεια αμερόληπτης διεθνούς έρευνας. Οι καταγγελίες του προκάλεσαν παγκόσμια συγκίνηση.

22 Οκτωβρίου 1957: Ο Χάρντιγκ υπέβαλε την παραίτησή του και αναχώρησε από την Κύπρο στις 4 Νοεμβρίου.  Στις 3 Δεκεμβρίου ανέλαβε τα καθήκοντα του ο νέος Κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ, Κυβερνήτης προηγουμένως της Ιαμαϊκής.

26 Νοεμβρίου 1957: Έγινε μεγάλη δολιοφθορά από την ΕΟΚΑ στη στρατιωτική βάση Ακρωτηρίου.  Στις 4:15 μ.μ. ακούστηκαν δυο εκκωφαντικές εκρήξεις από δυο βόμβες, που τοποθετήθηκαν στις μηχανές δυο αεριωθούμενων βομβαρδιστικών "Καμπέρα". Ακολούθησαν εκρήξεις ντεποζίτων των αεροσκαφών και φλόγες περιέζωσαν ολόκληρο το υπόστεγο των αεροπλάνων, όπου υπήρχαν τέσσερα αεριωθούμενα "Καμπέρα" και ένα τύπου "Βένομ".  Η δολιοφθορά αυτή θεωρήθηκε η πιο καταστρεπτική στην ιστορία της Αγγλίας.  Οι ζημιές υπολογίστηκαν σε 4,5 εκατομμύρια λίρες.

Μάρτιος 1958: Ο Διγενής ύψωσε τη σημαία της παθητικής αντίστασης.  Με προκήρυξή του κάλεσε τον Κυπριακό λαό να μποϋκοτάρει τα αγγλικά προϊόντα και να υποστηρίζει τα εγχώρια. Με το οικονομικό μποϋκοτάζ κατά των Άγγλων η Κυπριακή Κυβέρνηση είχε ζημιές δέκα περίπου εκατομμυρίων λιρών.

Ιούλιος 1958: Η κατάσταση στην Κύπρο επιδεινώνεται.  Οι δυνάμεις ασφαλείας συνεχίζουν τις επιχειρήσεις τους για καταστολή της "τρομοκρατίας", όπως αποκαλούν τη δράση της ΕΟΚΑ.  Στις 5 Ιουλίου συλλαμβάνουν και κακοποιούν ένα παιδί στο χωριό Αυγόρου. Οι γυναίκες του χωριού ορμούν και το ελευθερώνουν. Η συμπλοκή γενικεύεται. Οι στρατιώτες πυροβολούν εναντίον των αμάχων του χωριού.  Φονεύονται ο Παναγιώτης Ζαχαρία και η Λουκία Παπαγεωργίου, έγκυος και μητέρα έξι παιδιών.  Ο Διγενής συνεχίζει να κτυπά τους Άγγλους αποτελεσματικά. Οι Τουρκοκύπριοι βεβηλώνουν ναούς, καίνε εικόνες, διαπράττουν βιαιοπραγίες και δολοφονούν Ελληνοκύπριους στις πόλεις και στην ύπαιθρο.  Ο Φουτ επιβάλλει κατ οίκον περιορισμό από τις 7 μ.μ. μέχρι τις 7 π.μ. για ένα μήνα.  Στο διάστημα αυτό συλλαμβάνονται 2,000 περίπου Ελληνοκύπριοι με τη δικαιολογία ότι συμπαθούν την ΕΟΚΑ.

19 Ιουνίου 1958: Ο Βρετανός Πρωθυπουργός Μακμίλλαν ανακοίνωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων συνεταιριστικό σχέδιο για πολιτική διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος.  Οι Άγγλοι προσπαθούν να το επιβάλουν από την 1η Οκτωβρίου με την υποστήριξη της Τουρκίας.  Το απορρίπτουν η Ελληνική Κυβέρνηση, ο Κυπριακός λαός, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο Διγενής, ο οποίος σε φυλλάδιο του διακήρυξε: "Δεν θα υποκύψωμεν εις την αγγλοτουρκικήν συνωμοσίαν του συνεταιρισμού. Δεν δεχόμεθα συμβιβασμούς.  Ζητούμεν καθαράν αυτοδιάθεσιν".

2 Σεπτεμβρίου 1958: Άγγλοι στρατιώτες, κατόπιν πληροφοριών, περικυκλώνουν έναν αχυρώνα στο Λιοπέτρι.  Μέσα σ' αυτόν βρίσκονται τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ο Ανδρέας Κάρυος, ο Φώτης Πίττας, ο Ηλίας Παπακυριακού και ο Χρίστος Σαμάρας. Αρνούνται να παραδοθούν και οι Άγγλοι ρίχνουν βενζίνη και πυρπολούν τον αχυρώνα.  Στην έξοδο τους πολεμούν γενναία και πέφτουν νεκροί στο πεδίο της μάχης.

23 Σεπτεμβρίου 1958: Η Βαρβάρα Κάσλ, Αντιπρόεδρος του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος, επιστρέφοντας στο Λονδίνο από την Αθήνα, όπου είχε συνομιλίες με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, δήλωσε ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν αποκλείει την ανεξαρτησία της Κύπρου με εγγύηση του ΟΗΕ, αφού προηγηθεί ορισμένη περίοδος αυτοκυβέρνησης.

19 Νοεμβρίου 1958: Ανακαλύφθηκε από τους Άγγλους, κατόπιν προδοσίας, το κρησφύγετο του Κυριάκου Μάτση στο Κάτω Δίκωμο.  Ο Μάτσης διέταξε τους δυο συναγωνιστές του να βγουν από το κρησφύγετο και ο ίδιος φώναξε στους Άγγλους: "Δεν θα βγω ζωντανός.  Θα βγω πυροβολώντας".  Τότε οι Άγγλοι του έριξαν χειροβομβίδες και ο ατρόμητος αγωνιστής βρήκε ακαριαίο θάνατο.

25 Νοεμβρίου 1958: Άρχισε η συζήτηση του Κυπριακού στον ΟΗΕ.  Τελικά ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση στις 5 Δεκεμβρίου το σχέδιο του Μεξικού "περί ειρηνικής, δημοκρατικής και δικαίας λύσεως του Κυπριακού, συμφώνως προς τον Χάρτην των Ηνωμένων Έθνών".

Μετά την πιο πάνω απόφαση του ΟΗΕ έγιναν συνομιλίες στο Παρίσι μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας Αβέρωφ και Ζορλού.  Ακολούθησε συνάντηση των Πρωθυπουργών Καραμανλή και Μεντερές στη Ζυρίχη, όπου μονογραφήθηκαν σχετικά κείμενα.

19 Φεβρουαρίου 1959:  Έγιναν δεκτές οι Συμφωνίες της Ζυρίχης στο Λονδίνο και υπογράφτηκαν από τους Πρωθυπουργούς και τους Υπουργούς Εξωτερικών της Αγγλίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας, καθώς και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Φασίλ Κουτσιούκ.

Με την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης  Λονδίνου έληξε ο Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ και άρχισαν οι προετοιμασίες για τη δημιουργία του νέου κράτους.

6 Αυγούστου 1960: Εγκαθιδρύθηκε επίσημα η Κυπριακή Δημοκρατία και άρχιζε μια καινούρια περίοδος στην Ιστορία της Κύπρου.

ΜΥΗΣΙΣ ΚΑΙ ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ Ε.Ο.Κ.Α.

Η στρατολογία μελών της Ε.Ο.Κ.Α. εγένετο μετά πολλής προσοχής, επελέγοντο δε κατ’ αρχήν τα άτομα εκείνα τα οποία παρείχον εχέγγυα αποτελεσματικής χρησιμοποιήσεως. Επηκολουθεί λεπτομερέστερα διακρίβωσις φρονήματος, προσόντων, ιδία βαθμού εχεμυθείας και εν συνεχεία ήρχιζε η μύησις. Όταν συνεπληρούτο η δοκιμασία και εδημιουργείτο η πεποίθησις περί της καταλληλότητος του μυουμένου, απεφασίζετο η εισδοχή του, την οποίαν επεσφράγιζεν ο ακόλουθος όρκος:

“Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος ότι:

1
    Θα αγωνισθώ με όλας μου τας δυνάμεις διά την απελευθέρωσιν της Κύπρου από τον Αγγλικόν ζυγόν, θυσιάζων και αυτήν την ζωήν μου.

2
    Δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα υπό οιονδήποτε πρόσχημα παρά μόνο όταν διαταχθώ υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως και αφού εκπληρωθή ο σκοπός του αγώνος.

3
    Θα πειθαρχήσω απολύτως εις τας διαταγάς του Αρχηγού της Οργανώσεως και μόνον τούτου.

4
    Συλλαμβανόμενος θα τηρήσω απόλυτον εχεμύθειαν τόσον επί των μυστικών της Οργανώσεως όσον και επί των ονομάτων των συμμαχητών μου, έστω και εάν βασανισθώ διά να ομολογήσω.

5
    Δεν θα ανακοινώ εις ουδένα διαταγήν της Οργανώσεως ή μυστικόν το οποίον περιήλθεν εις γνώσιν μου παρά μόνον εις εκείνους δι’ ους έχω εξουσιοδότησιν πό του Αρχηγού της Οργανώσεως.

6
    Τας πράξεις μου θα κατευθύνη μόνον το συμφέρον του αγώνος και θα είναι απηλλαγμέναι πάσης ιδιοτελείας ή κομματικού συμφέροντος.

7
    Εάν παραβώ τον όρκον μου θα είμαι ΑΤΙΜΟΣ και άξιος πάσης τιμωρίας”


Υπογραφή μυουμένου.

Σημ.: Εφιστάτο ιδιαιτέρως η προσοχή του μυουμένου επί των κάτωθι:
Ο μη τηρών τα ανωτέρω ή ο διαδίδων μυστικά της Οργανώσεως ή ο μη υπακούων εις τας διαταγάς θα εκτελήται. Πας αισθανόμενος ότι είναι δειλός, δεν πρέπει να ορκίζεται και να γίνεται μέλος.

Ολοκαυτώματα

Αυξεντίου Γρηγόριος

Ανδρέας ΚάρυοςΚυριάκος ΜάτσηςΗλίας ΠαπακυριακούΦώτης ΠίτταςΧρίστος Σαμάρας

Απαγχονισθέντες

Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Ανδρέας Δημητρίου
Ανδρέας Ζάκος
Μιχαλάκης Καραολής
Μιχαήλ Κουτσόφτας
Στέλιος Μαυρομμάτης
Μιχαλάκης Καραολής
Ανδρέας Παναγίδης
Ιάκωβος Πατάτσος

Θανάτωνες στη Διάρκεια Βασανιστήριων

Αλεξάνδρου Βασίλης από το ΛιμνάτιΓεωργίου Νίκος από το ΠαλαιχώριΓιάγκου Νικόλαος από την Πάνω ΖώδιαΛούκα Λουκάς από την Αγία ΝάπαΝικολάου Γεώργιος από τον Κάτω ΠύργοΞενοφώντος Πρόδρομος από το ΑγριδάκιΠαναγιώτου Ανδρέας από τον ΠολύστυποΣτυλιανού Πλάτων από το ΒουνίΤριταίος Στέλιος από τον Πύργο ΤυλληρίαςΧατζηγιακουμής Σπύρος από την ΚυθραίαΧατζηθεοδοσίου Θεοδόσης από τους ΣτύλλουςΧριστοφόρου Γεώργιος από την ΈμπαΧρυσοστόμου Παναγιώτης από τους Στύλλους

Ηρωομάρτηρες

Αβρααμίδης Ανδρέας από τα Τεμβριά
Αναξαγόρου Κώστας από τα Σπήλια
Αναστάση Γεώργιος από το Νέο Χωρίο (Πάφου)
Αναστάση Γιακουμής από την Καλογραία
Αναστάση Δημητράκης από τη Λύση
Βλάμης Ανδρέας από το Βουνί
Γιωργάλλας Μιχαήλ από το Μαραθόβουνο
Γεωργιάδης Παναγιώτης από τα Λειβάδια Λευκωσίας
Γεωργίου Ανδρέας από τη Διερώνα
Γεωργίου Ανδρέας από την Αναρίτα
Γιάλλουρος Πετράκης από το Ριζοκάρπασο
Δημητριάδης Δημητράκης από τη Λάρνακα
Δράκος Μάρκος από τη Λευκωσία
Επιφανίου Ανδρέας από την Πηγή
Ευαγόρου Νίκος από την Παλώδια
Ζάνου Σάββας από το Λευκόνοικο
Ζαχαρία Παναγιώτης από το Αυγόρου
Ζήνωνος Θεόδωρος από τα Χολέτρια
Ηλιάδης Πέτρος από τον Αγρό
Ηροδότου Δήμος από τη Δορά
Θεοφάνους Νίκος από το Κάϊρο
Ιωάννου Νικόλας από τη Λευκωσία
Καϊλη Μιχαήλ (Σιάλος) από τη Λύση
Καλαϊτζής Χαράλαμπος από τον Κάθηκα
Καννάουρος Χριστόδουλος από την Κυπερούντα
Καραντώνης Νίκος από το Τρίκωμο
Κάρυος Γεώργιος από το Αυγόρου
Κάσπης Παναγιώτης από το Ριζοκάρπασο
Κατελάρης Παντελής από το Επισκοπειό
Κέλης Χρίστος από την Κισσόνεργα
Κόκκινος Πάτροκλος από τη Λύση
Κολοκάσης Κυριάκος από το Γέρι
Κουκκής Μιχαήλ από το Πραστειό
Κυπριανού Πετράκης από τη Λάρνακα
Κωνσταντίνου Αλέκος από την Κακοπετριά
Λένας Στυλιανός από τα Χανδριά
Λοϊζου Κώστας από το Μαραθόβουνος
Μιχαήλ Γεώργιος από την Κισσόνεργα
Μιχαήλ Χαράλαμπος από την Καλοψίδα
Μούσκος Χαράλαμπος από την Παναγιά
Μυλωνάς Χρύσανθος από τη Γαλάτα
Νικολάου Ιωνάς από το Γέρι
Νικολάου Μιχαήλ από τη Μεσόγη
Ξενοφώντος Ευστάθιος από το Φοινί
Ονησιφόρου Ανδρέας από το Κολόσσι
Παναγή Βάσος από το Νέο Χωρίο
Παναγίδης Χριστοφής από τη Λύση
Παντελή Μόδεστος από το Λιοπέτρι
Παπαβερκίου Γεώργιος από τις Αρόδες
Παπαγεωργίου (Λαουτάρη) Λουκία από το Αυγόρου
Παπαχριστοφόρου Ευαγόρας από τον Κάτω Αμίαντο
Παρασκευά Ανδρέας από την Κώμα του Γιαλού
Παρίδης Μιχαήλ από την Αναφωτία
Πατσαλίδης Ανδρέας από τα Καννάβια
Πεττεμερίδης Χαράλαμπος από τα Καννάβια
Ροτσίδης Σάββας από το Μάμμαρι
Σάββα Μιχαλάκης από το Ακάκι
Σακκά Καλλής από τη Λύση
Σουρουκλής Ανδρέας από τους Τρούλλους
Σουρουλάς Αναστάσιος από τη Λύση
Σοφοκλέους Τάκης από το Ξερό
Στυλιανίδης Σταύρος από τη Γιαλούσα
Στυλιανού Γεώργιος από το Νέο Χωρίο (Πάφου)
Στυλιανού Μιλτιάδης από την Τάλα
Στυλλή Γιαννής από το Τρίκωμο
Συμεού Παναγιώτης από την Πάχνα
Τουμάζου Παναγιώτης από την Αμμόχωστο
Τουμάζου Τουμάζος από την Αθηαίνου
Τσαγκάρης Σωτήριος από το Πελέντρι
Τσιάρτας Χρίστος από τον Πολύστυπο
Φιλιππίδης Χαράλαμπος από τις Αρόδες
Φραντζέσκου Αρτέμος από την Αθηαίνου
Χαραλάμπους Αριστείδης από τον Πεδουλά
Χαραλάμπους Γεώργιος από τη Κυπερούντα
Χαραλάμπους Γεώργιος από τον Άγιο Επιφάνιο Σολέας
Χαραλάμπους Δημήτριος από το Λιμνάτι
Χατζηθεοδοσίου Γιασουμής από την Άχνα
Χατζηιωνάς Ιωνάς από τη Λύση
Χριστοδουλίδης Ιάκωβος από τις Αρόδες
Χριστοδούλου Δημήτριος από τη Δερύνεια

 

Ας ελπίσουμε πως η γενιά μας ή κάποια μελλοντική γενιά θα μιμηθεί το παράδειγμα αυτών των παιδιών και θα αντισταθεί απέναντι στον Τούρκο δυνάστη απελευθερώνοντας τις πατρογονικές εστίες του Ελληνισμού.

Creepiest Cricket Fan Ever

Water Drink FAIL

Emerson - Mommy's Nose is Scary! (Original)

Tanzanian woman displaying great football skills

Πρόβατο γέννησε σκυλάκι

Ένα πρόβατο έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο... σκυλάκι, όπως ισχυρίζεται ο Liu Naiying, ιδιοκτήτης φάρμας στην Κίνα.
Αν και κάτι τέτοιο μοιάζει αδύνατο, για τον Liu Naiying πρόκειται για θαύμα.
Ο Liu βρήκε το αρνάκι-κουταβάκι σε ένα από τα χωράφια του λίγο μετά τη γέννησή του.
"Έβοσκα τα πρόβατα και είδα ένα να γλύφει το νεογέννητο αρνάκι στο λιβάδι. Όταν πλησίασα για να το δω σοκαρίστηκα γιατί ήταν κάτι ανάμεσα σε πρόβατο και σκύλο", σημείωσε.
Σχολίασε πως αισθάνθηκε παράξενα, καθώς τα τελευταία είκοσι χρόνια που ασχολείται με την κτηνοτροφία δεν έχει δει ποτέ ξανά τέτοιο πλάσμα.
Αν και έχει τρίχωμα αρνιού, το στόμα, η μύτη, τα πόδια, τα μάτια και η ουρά του μοιάζουν με σκυλί, ενώ και ο τρόπος που παίζει, όπως σημείωσε ο Liu Naiying, είναι όπως ένα κουτάβι.
Οι κτηνίατροι υποστηρίζουν ότι είναι αδύνατο ένα πρόβατο να γεννήσει σκυλάκι, αλλά αυτό δεν αποτρέπει εκατοντάδες ανθρώπους από το να συρρέουν στην επαρχία Shaanxi για να δουν από κοντά το νεογέννητο.

Με την παλιά ώρα ακόμα στα κατεχόμενα

27 Μαρτίου 2011, 10:44 EEST

Δεν άλλαξαν σήμερα την ώρα στα κατεχόμενα. Για πρώτη φορά παρατηρείται διαφορά μιας ώρας στα ρολόγια των κατοίκων των ελεύθερων περιοχών της Κύπρου και όσων διαμένουν στις κατεχόμενες περιοχές.
Συγκεκριμένα στα κατεχόμενα η θερινή ώρα θα εφαρμοστεί από τη Δευτέρα στις 3 το πρωί όπως και στην Τουρκία, αντί από σήμερα. Ο λόγος είναι οι εξετάσεις που γίνονται σήμερα για εισδοχή σε τουρκικά πανεπιστήμια.
Συγκεκριμένα προκειμένου να αποφευχθούν οποιαδήποτε προβλήματα στη διεξαγωγή των εξετάσεων και σύγχυση σε σχέση με την ώρα προσέλευσης των υποψηφίων στα εξεταστικά κέντρα, λόγω της αλλαγής της ώρας, οι τουρκικές αρχές αποφάσισαν να αναβάλουν την εφαρμογή της θερινής ώρας για μια ημέρα, κάτι που ίσχυσε και στα κατεχόμενα αφού και εκεί παρακάθονται στις εξετάσεις υποψήφιοι για ένταξη στα τουρκικά πανεπιστήμια.
 

Επιστήμονες: «Κανένας κίνδυνος για ραδιενέργεια στην Κύπρο»

Καθησυχαστικοί είναι οι επιστήμονες για τις πιθανές επιπτώσεις για την ραδιενέργεια στην Κύπρο. Όπως διαβεβαιώνουν, το νέφος από την Ιαπωνία δεν πρόκειται να επηρεάσει το νησί,  ούτε στο χειρότερο σενάριο.
Πυρηνικοί επιστήμονες, οι οποίοι συμμετέχουν σε διεθνές συνέδριο πυρηνικής ιατρικής στην Αγία Μάπα, δηλώνουν ότι αυτή την στιγμή,  ο μόνος τρόπος μεταφοράς της ραδιενέργειας στην Κύπρο είναι μέσω προϊόντων που εισάγονται από την Ιαπωνία.

Ψυγείο που θα γεμίζει μόνο του!

Το «έξυπνο» ψυγείο του μέλλοντος μεταξύ άλλων θα παραγγέλνει από το σούπερ μάρκετ ό,τι έχει τελειώσει, θα τοποθετηθεί σε εμφανή θέση τα τρόφιμα με κοντινή ημερομηνία λήξεως, θα πετάει ό,τι έχει χαλάσει και θα προτείνει συνταγές κάθε είδους με τα υπάρχοντα στο εσωτερικό του φαγώσιμα.
Επίσης θα αυτοκαθαρίζεται. Το σχεδιάζουν βρετανοί επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κεντρικού Λάνκασιρ σε συνεργασία με το διαδικτυακό πολυκατάστημα Ocadο.

Στο πλαίσιο των χαρακτηριστικών που προγραμματίζεται να έχει θα συγκαταλέγεται και η ικανότητα του να “σκανάρει” τα ράφια του ώστε να αναγνωρίζει τι υπάρχει και να χρησιμοποιεί αυτή την πληροφορία για να προγραμματίζει γεύματα και να πραγματοποιεί παραγγελίες μέσω Διαδικτύου. Επίσης οι επιφάνειες του θα αποτελούνται από μικροσκοπικά πλακίδια που θα μπορούν να μετακινούν τα τρόφιμα στο εσωτερικό του, ενώ θα διαθέτει αισθητήρα ο οποίος θα αναγνωρίζει αν κάποιο τρόφιμο βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, με βάση την οσμή που αναδίδει. Παράλληλα, το «έξυπνο» ψυγείο θα είναι σε θέση να συγκεντρώνει στην μνήμη του στοιχεία για το ποια και πόσα φαγητά καταναλώνονται και ποια απλώς αγοράζονται και πετιούνται.

Όσον αφορά τις συνταγές που θα «εμπνέεται» από τα υπάρχοντα υλικά, αυτές θα είναι κατηγοριοποιημένες με γεωγραφικά κριτήρια, ώστε να είναι σε θέση να καλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερες ορέξεις, γαστριμαργικές συνήθειες, θρησκευτικές παραδόσεις ( π.χ. όχι χοιρινό για θρησκευόμενους εβραίους και μουσουλμάνους) κλπ.

Πιο αργό το Wi-Fi

Η εταιρεία Epitiro διεξήγαγε τους τελευταίους μήνες μια μεγάλη έρευνα σε 14.000 νοικοκυριά ανά την υφήλιο, μελετώντας τις ταχύτητες των ευρυζωνικών συνδέσεων. Σύμφωνα με την εταιρεία, οι ταχύτητες των ασύρματων συνδέσεων είναι κατά μέσο όρο 30% πιο αργές σε σχέση με τις συνδέσεις μέσω Ethernet.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η μείωση της ταχύτητας σε σύνδεση Wi-Fi δεν γίνεται αντιληπτή από το χρήστη κατά την πλοήγησή του στο Internet. Εκεί, όμως, που ξεκινούν τα προβλήματα είναι στα online games, στις κλήσεις VoIP, στο video streaming και στη μεταφορά μεγάλων αρχείων. Σε περίπτωση που ο υπολογιστής βρίσκεται μακριά από το Wi-Fi router ή/και αν υπάρχουν παρεμβολές από διάφορες οικιακές συσκευές (π.χ. φούρνος μικροκυμάτων), οι απώλειες στην ταχύτητα μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικές.
Όσον αφορά τους φορητούς υπολογιστές, είναι επίσης γνωστό ότι μπορεί να σημειωθούν χαμηλές ταχύτητες Wi-Fi αν ο υπολογιστής παίρνει ρεύμα από τη μπαταρία και όχι από την πρίζα. Στους υπολογιστές με Windows γίνεται διαχείριση ενέργειας ακόμη και στην κάρτα Wi-Fi όταν δουλεύει σε μπαταρία. Αν ο χρήστης το κόψει αυτό, δεν ισχύει το φαινόμενο.

Καλύτερα βίντεο στο Youtube !

Η Google ανακοίνωσε ότι προχωρά στην εξαγορά της εταιρείας Green Parrot Pictures, η οποία έχει αναπτύξει μια δική της τεχνολογία για τη βελτίωση της εικόνας στα videos. Η Google σκοπεύει να αξιοποιήσει τους πόρους της GPP στο YouTube.
Η GPP έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ταινίες όπως το Lord of the Rings, ο Spiderman και οι X-Men. Η τεχνική της περιλαμβάνει την εφαρμογή φίλτρων τύπου sharpen, την αφαίρεση του οπτικού "θορύβου" και την εξάλειψη των κουνημάτων κατά τη λήψη του video. Η Google εκτιμά ότι το πακέτο αυτό είναι ό,τι πρέπει για το YouTube, δεδομένου ότι πάρα πολλά videos έχουν τέτοιου είδους ατέλειες.
Σύμφωνα με τον Jeremy Doig της Google, η τεχνολογία της GPP όχι μόνο βελτιώνει την εικόνα, αλλά μειώνει και τις ανάγκες σε bandwidth, βελτιώνοντας έτσι την ταχύτητα αναπαραγωγής.
Οι δύο εταιρείες δεν έχουν ανακοινώσει ακόμη τους ακριβείς όρους της εξαγοράς, ενώ δε γνωρίζουμε πότε περίπου θα αρχίσει να εφαρμόζεται η τεχνολογία στο YouTube.

Κολασμένο μπλουζάκι έβαλε φωτιές

Το σλόγκαν στο μπλουζάκι οδήγησε στην αποβολή της Michelle Ramirez. Η μαθήτρια υποστηρίζει πως το "Jesus... he scares the hell out of you" εκφράζει τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις.

Η εμφάνιση της Michelle Ramirez με ένα μπλουζάκι που έφερε το σλόγκαν "JESUS... HE SCARES THE HELL OUT OF YOU" άναψε φωτιές σε σχολείο του Kirkwood.

Η μαθήτρια δεν δέχτηκε ύστερα από υποδείξεις να αλλάξει το μπλουζάκι της και αποβλήθηκε, καθώς θεωρήθηκε ότι η χρήση της λέξεως "HELL" ως αργκό αντιβαίνει τους κανόνες του σχολείου.

"Έξω από το σχολικό περιβάλλον μπορεί να είναι εντάξει. Ωστόσο, οτιδήποτε μέσα στο σχολείο θεωρείται ακατάλληλο, τότε ζητείται από τους μαθητές να το αλλάξουν", σημείωσε η διευθύντρια Ginger Fletcher.

Από την άλλη πλευρά, η μητέρα της μαθήτριας, Christina, επιμένει πως  η χρήση της λέξης "HELL" στο μήνυμα είναι κυριολεκτική, με τη Michelle να επισημαίνει πως εκφράζει τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις.

Υπάρχει μεγαλύτερη έμφαση στη λέξη "HELL", όπως παραδέχτηκε η Christina, αλλά υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται για αργκό, οπότε το μπλουζάκι θα έπρεπε να είναι αποδεκτό.

Από το σχολείο επισημαίνεται πως δεν διαφωνούν με το μήνυμα που αναγράφεται στο μπλουζάκι, αλλά με τη χρήση της λέξεως.

"Δεν μπορείς, σύμφωνα με ομοσπονδιακό νόμο, να ζητήσεις από έναν μαθητή να απομακρύνει ένα έμβλημα ή ένδυμα που προβάλει κάποιο θρησκευτικό έμβλημα, εκτός εάν φοριέται με ακατάλληλο τρόπο ή δημιουργεί αναστάτωση μέσα στο σχολείο", σημειώνει η Ginger Fletcher.

_{Πηγή news247.gr}

Ένας πολύ καλός λόγος να μην κλέβετε το πάρκινγκ (Βίντεο)

Κόκκινο κρασί εναντίον καρκίνου του προστάτη

Το κόκκινο κρασί περιέχει ουσίες οι οποίες μπορούν να καταστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του καρκίνου του προστάτη.
Επιπρόσθετα οι ουσίες αυτές του κόκκινου κρασιού, προκαλούν στα καρκινικά κύτταρα του προστάτη το μηχανισμό  της απόπτωσης. Το φαινόμενο της απόπτωσης είναι η φυσική οδός που ακολουθούν όλα τα κανονικά κύτταρα που τα οδηγεί στο θάνατο.

Η καταστολή του πολλαπλασιασμού των κυττάρων του καρκίνου του προστάτη και ο μηχανισμός της απόπτωσης που προκαλεί το κόκκινο κρασί, οφείλονται σε 5 διαφορετικές φυσικές χημικές ουσίες που περιέχονται μέσα σε αυτό.

Οι ουσίες αυτές ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια των πολυφαινολών. Οι πολυφαινόλες περιέχονται μέσα στο κόκκινο κρασί όπως επίσης και μέσα στα φρούτα, τα λαχανικά και το τσάι.
Τα σημαντικά αυτά ευρήματα προέκυψαν από εργαστηριακές έρευνες που έκαναν Ισπανοί γιατροί από τη Μαδρίτη.
Οι ερευνητές έβαλαν κάτω από συνθήκες εργαστηρίου, κύτταρα καρκίνου του προστάτη να αναπτυχθούν μαζί με κάθε μια από τις 5 διαφορετικές πολυφαινόλες που περιέχονται μέσα στο κόκκινο κρασί (gallic acid, tannic acid, morin, quercertin, rutin).

Τα αποτελέσματα τους ήσαν πολύ ενδεικτικά διότι οι ουσίες αυτές στο εργαστήριο, κατέστελλαν τον καρκίνο του προστάτη και προκαλούσαν την απόπτωση, δηλαδή το θάνατο των καρκινικών κυττάρων.

Με βάση τα δεδομένα αυτά είναι σημαντικό τώρα να γίνουν κλινικές μελέτες που να μπορέσουν να αποδείξουν κατά πόσο εκδηλώνονται στον ανθρώπινο οργανισμό οι αντικαρκινικές ιδιότητες των ουσιών αυτών.
Ο καρκίνος του προστάτη παρουσιάζει μια συνεχή,  ανησυχητική, αυξητική τάση. Στους Μεσογειακούς πληθυσμούς η συχνότητα της ασθένειας αυτής είναι χαμηλότερη.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο λόγος για τη διαφορά αυτή, είναι η γνωστή Μεσογειακή διατροφή.
Η Μεσογειακή διατροφή είναι πλούσια σε φρέσκα φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ελαιόλαδο, κόκκινο κρασί και δημητριακά. Είναι επίσης χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρές ουσίες ζωικής προέλευσης.

Η διατροφή αυτή είναι πλούσια σε αντι-οξειδωτικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες και σύμφωνα με τους ερευνητές είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο στις Μεσογειακές χώρες η συχνότητα του καρκίνου του προστάτη είναι χαμηλότερη.

Οι επιδημιολογικές διαπιστώσεις οδήγησαν τους ερευνητές στο να κάνουν εργαστηριακές έρευνες που ανέδειξαν τις συγκεκριμένες αντικαρκινικές δράσεις ορισμένων αντι-οξειδωτικών ουσιών που περιέχονται μέσα στο κρασί αλλά και σε άλλα τρόφιμα της Μεσογειακής διατροφής.
Εκείνο που εναπομένει να γίνει τώρα είναι να φανεί πλέον από κλινικές μελέτες κατά πόσο οι ουσίες αυτές μπορούν να συμβάλουν αποτελεσματικά στην πρόληψη ή ακόμη και στην θεραπεία της σοβαρής αυτής μάστιγας.
 

 Copyright Medlook®

Πώς ξεχωρίζουμε μια καλή μπύρα;

Οι περισσότεροι λάτρεις της μπύρας υποστηρίζουν με θέρμη ότι πίνουν μόνο καλή μπύρα. Τι ακριβώς όμως είναι αυτό που κάνει μια μπύρα "καλή" και πώς το ανακαλύπτουμε;

Θα έχετε παρατηρήσει με τι καμάρι διαφημίζουν μερικές ζυθοποιίες τα μετάλλια και τις διακρίσεις που έχουν κερδίσει. Αυτό που ενδιαφέρει τον απλό καταναλωτή όμως δεν είναι τα μετάλλια αλλά η γεύση.
Όταν γεύεστε τη μπύρα σας, καλό είναι να γνωρίζετε μερικά βασικά στοιχεία αξιολόγησης που χρησιμοποιούν οι γευσιγνώστες.

• Παρατηρήστε οπτικά τη μπύρα σας. Είναι διαφανής και λαμπερή ή θαμπή και ομιχλώδης; Αυτό είναι ένα στοιχείο που ξεχωρίζει τις φιλτραρισμένες από τις αφιλτράριστες μπύρες. Αν η μπύρα θα φιλτραριστεί ή όχι, είναι απόφαση αποκλειστικά του ζυθοποιού.
  Οι φιλτραρισμένες μπύρες προσφέρουν εκείνες τις απολαυστικές αντανακλάσεις του φωτός, αναδεικνύοντας ξανθούς έως βαθυκόκκινους τόνους. Οι αφιλτράριστες μπύρες είναι εξίσου καλές, αρκεί η έλλειψη διαύγειας να οφείλεται στα αιωρούμενα σωματίδια της μαγιάς.
  
• Παρατηρήστε τον αφρό. Ένα πυκνό στρώμα αφρού που αφήνει δαχτυλίδια στο ποτήρι καθώς πίνετε τη μπύρα είναι ένδειξη ποιοτικών συστατικών. Κυρίως όμως, είναι ένδειξη ότι το ποτήρι σας είναι καθαρό. Τα ποτήρια συχνά έχουν κατάλοιπα από το απορρυπαντικό, τα οποία αφήνουν οσμές και αρκούν για να εξουδετερώσουν ένα καλό αφρό.
  
• Πάρτε μια μυρωδιά. Η γεύση μας καθορίζεται από την οσμή σε ποσοστό που φτάνει το εντυπωσιακό 90%. Αν δεν το πιστεύετε, σκεφτείτε τι γεύση έχουν τα φαγητά που τρώτε όταν έχετε συνάχι. Είναι άγευστα, σωστά;
  Αν η μπύρα σας είναι μια IPA, θα πρέπει να μυρίζετε κωνοφόρα, λουλούδια, ακόμη και λεμόνια και κίτρα, νότες που οφείλονται στο λυκίσκο. Αν πίνετε stout, θα πρέπει να μυρίζετε καβουρδισμένες βύνες που θα σας θυμίζουν καφέ και μόκα.
  Για πολλούς λόγους, είναι ευκολότερο να περιγράψουμε τι δεν θα έπρεπε να μυρίζετε σε μια καλή μπύρα.
  Μια χαρακτηριστική εξωγενής οσμή είναι αυτή που θυμίζει καμμένο βούτυρο. Προέρχεται από το διακετύλιο, μια ουσία που παράγεται κατά τη ζύμωση. Σε κάποιες μπύρες όπως η English Olde Ale η ύπαρξη διακετυλίου σε μικρές ποσότητες δεν θεωρείται μεμπτή, όμως στις περισσότερες αυτό είναι ένδειξη κακής μαγιάς.
  
• Γευτείτε τη μπύρα. Η αλήθεια είναι ότι η ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να αντιληφθεί μόνο τέσσερις γεύσεις, κι έτσι πολλά από αυτά που γεύεστε σας τα έχει υπαγορεύσει η όσφρησή σας. Εκτός από την ίδια τη γεύση, προσπαθείστε να "αισθανθείτε" τη μπύρα. Ανιχνεύστε το σώμα της, την αίσθηση που αφήνει στο στόμα. Έχει επαρκές ανθρακικό; Μήπως είναι πολύ πικρή, γλυκειά ή και ξυνή; Είναι παγωμένη ή χλιαρή; Μπορείτε να διακρίνετε το αλκοόλ; Είναι πολύ ή λίγο;
  

Πηγή: lsj.com

Club Can't Handle Me (Indian Style)

Club Can't Handle Me (Indian Style)

Greeks in America XAXAXAXAX

Η Ελληνική επανάσταση του 1821

Η Ελληνική επανάσταση του 1821 – 1824 είναι το πρώτο μέρος του Ελληνικού αγώνα της ανεξαρτησίας (1821-1832), που διεξήγαγε ο υπόδουλος ελληνισμός ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία και που κατέληξε στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους από την Πύλη, με την συνθήκη του Μαΐου του 1832.
Η περίοδος είναι ευρέως γνωστή στην σύγχρονη Ελλάδα με τον όρο "επανάσταση του 21", και η επέτειος εορτασμού της έναρξής της είναι η 25η Μαρτίου, ημέρα επίσημης αργίας για το Ελληνικό κράτος.


Πολλές επαναστάσεις ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία είχαν λάβει χώρα στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο πριν από την μεγάλη επανάσταση του 1821. Άλλες από αυτές ήταν μικρότερης και άλλες μεγαλύτερης σημασίας, όλες όμως είχαν γενικά τοπικό χαρακτήρα. Η επανάσταση του 1821 ήταν η μόνη που οργανώθηκε προσεκτικά, πολλά χρόνια πριν την έκρηξή της στην Ελλάδα (σαν Ελλάδα εννοείται την περίοδο αυτή ο ιστορικός ελληνικός γεωγραφικός χώρος). Στον απόηχο των μεγάλων γεγονότων που συγκλόνισαν την Ευρώπη (Γαλλική Επανάσταση του 1789, Ναπολεόντιοι πόλεμοι) αλλά και τον κόσμο (Αμερικανική Επανάσταση), που δεν είχαν αντίκτυπο στις οπισθοδρομικές πλέον δομές της αχανούς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Μαχμούτ Β' (1808-1839), οι Έλληνες της διασποράς που αποτελούσαν το πιό ενημερωμένο και προοδευτικό κομμάτι του ελληνισμού, ίδρυσαν αρχικά, το 1809, την οργάνωση Ελληνόγλωσσο Ξενοδοχείο με πρωτοβουλία του Θεσσαλονικέα λογίου Γρηγορίου Ζαλύκη και της Κύπριας λογίας Ελισάβετ Σαντή Λουμάκη Σενιέ. Η οργάνωση πέτυχε τη στήριξη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και συγκέντρωσε οπλισμό που διαμοιράστηκε στη Μακεδονία και την Ήπειρο προκειμένου να προετοιμαστεί η επανάσταση. Η κίνηση αυτή προδόθηκε στις αρχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τελικά το εγχείρημα απέτυχε.
Από τα σπλάχνα του Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου και κατά το πνεύμα της εποχής ιδρύθηκαν δύο εταιρείες, που αντιπροσωπεύουν ανάγλυφα τις δύο τάσεις του Ελληνισμού στην προσπάθεια για την παλιγγενεσία του στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα.
Η Φιλόμουσος Εταιρεία, που ιδρύθηκε στη Βιέννη το 1814^[1], ήταν νόμιμη, είχε μέλη πολλούς επιφανείς (Καποδίστριας, Κοραής) και οικονομικά ισχυρούς Έλληνες της διασποράς, έθετε σαν πρώτο στόχο την πνευματική ανύψωση του γένους των Ελλήνων (συγκέντρωση πόρων για ίδρυση σχολείων στην Ελλάδα, επάνδρωσή τους με φωτισμένους δασκάλους, υποτροφίες για σπουδές νέων στο εξωτερικό κλπ.) και κατόπιν όταν οι συνθήκες το ευνοούσαν επανάσταση με εκμετάλλευση κάποιου πιθανού νέου ρωσοτουρκικού πολέμου ή (και αυτό μάλλον ήταν πιό διαδεδομένο στους κόλπους της εταιρείας) εσωτερική "διάβρωση" της αυτοκρατορίας και σταδιακή κατά το δυνατόν "ελληνοποίησή" της με την προώθηση Ελλήνων σε καίριες θέσεις της.

Το έμβλημα της Φιλικής Εταιρείας

Η Φιλική Εταιρεία, που ιδρύθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας το 1814, ήταν μυστική και παράνομη, θεωρούσε ότι το γένος ήταν έτοιμο και είχε σαν στόχο την συγκέντρωση πόρων αλλά και την δημιουργία των δομών για άμεση οργάνωση επανάστασης, με επιδίωξη την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους και αν οι συνθήκες δεν το επιτρέψουν παραχώρηση αυτονομίας υπό τους κόλπους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ιδρύθηκε από φλογερούς πατριώτες, ριζοσπαστικά μέλη της (μικρο)αστικής τάξης και μετά από κάποιες πρώτες δυσκολίες μυήθηκαν σε αυτήν πολλοί λόγιοι, φοιτητές, έμποροι, οικονομικά ισχυροί Έλληνες της διασποράς και ιδίως μετά την μεταφορά της "έδρας" της στην Κωνσταντινούπολη, πολλοί οικονομικά και πολιτικά ισχυροί, ιεράρχες, στρατιωτικά ισχυροί (κλέφτες και αρματολοί) αλλά και απλός κόσμος μέσα στα όρια της αυτοκρατορίας. Ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, που ανέλαβε την αρχηγία της Εταιρείας στις 12 Απριλίου 1820, μετά την άρνηση του Ι. Καποδίστρια, επιδίωκε να προετοιμάσει μια γιγαντιαία εθνικοαπελευθερωτική επιχείρηση, που θα συντάρασσε τα Βαλκάνια και για το σκοπό αυτό η Εταιρεία εκτός από την εθνεγερτική δράση της στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο και τους Έλληνες έκανε ή προσπάθησε να κάνει μυστικές συμφωνίες με Ρουμάνους, Σέρβους και Βουλγάρους πατριώτες. Τα συντηρητικά στοιχεία της Φιλικής μαζί με τους προεστούς (κοτζαμπάσηδες) του Μοριά δεν ήθελαν εκτεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Ελληνικό χώρο και προωθούσαν την ιδέα να γίνει εκμετάλλευση της προστριβής μεταξύ Πύλης και Αλή πασά. Φήμες ότι τα σχέδια της Φιλικής είχαν προδοθεί στον σουλτάνο από τους Άγγλους υποχρέωσαν τον αρχηγό της να αναπροσαρμόσει το αρχικό σχέδιο, προχωρώντας σε μιά τοπική εξέγερση στις ρουμανικές ηγεμονίες, ελπίζοντας ότι θα τραβήξει προς τα εκεί την προσοχή των Οθωμανών, ώστε να γίνει δυνατή αργότερα η εξέγερση στην Ελλάδα χωρίς μεγάλη οθωμανική στρατιωτική πίεση.

[Επεξεργασία] Τα γεγονότα του 1821

Σημείωση: Όλες οι ημερομηνίες του παρόντος άρθρου αναφέρονται στο παλιό ημερολόγιο, εκτός και αν σημειώνεται διαφορετικά.

Το γενικό των Φιλικών πρόβλεπε ότι η επανάσταση έπρεπε να ξεκινήσει τις πενήντα πρώτες ημέρες του 1821, όταν ο Υψηλάντης θα έφτανε στη Μάνη για να αναλάβει την αρχηγία της. Για την προετοιμασία της επανάστασης έφτασε στον Μοριά ήδη από το τέλος του 1820, ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος Παπαφλέσσας, εξουσιοδοτημένος από την Εταιρεία να προετοιμάσει γενικά την επανάσταση και υπεύθυνος μαζί με τον Αναγνωσταρά για την Μεσσηνία.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1820 εκστρατεύει από την Τριπολιτσά εναντίον του Αλή πασά στα Ιωάννινα, ο Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς του Μοριά και μειώνονται σημαντικά οι αξιόμαχες τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή. Στις 6 Ιανουαρίου περνά στο Μοριά από την Ζάκυνθο, ειδοποιημένος από τους Φιλικούς ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο Παπαφλέσσας οργώνει τον Μοριά μιλώντας για την επανάσταση σε πόλεις και χωριά. Ο Κολοκοτρώνης κάνει συγκεντρώσεις καπεταναίων από όλη την Πελοπόννησο και τους ενημερώνει να πάρουν τα όπλα μόλις δοθεί το σύνθημα. Άλλοι Φιλικοί προετοιμάζουν την επανάσταση σε Ρούμελη, Θεσσαλία και Μακεδονία.
Στις 26 Ιανουαρίου γίνεται στη Βοστίτσα (Αίγιο) η λεγόμενη σύναξη των προεστών του Μοριά. Μετέχουν επίσημοι αντιπρόσωποι των προεστών της Πάτρας και των Καλαβρύτων, τρεις ιεράρχες (δεσπότες) μεταξύ των οποίων ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, διάφοροι προεστοί και καπεταναίοι από όλη την Πελοπόννησο και ο Παπαφλέσσας. Παπαφλέσσας και καπεταναίοι δηλώνουν έτοιμοι για εξέγερση, οι προεστοί είναι διστακτικοί και ζητούν εγγυήσεις για την υποστήριξη της Ρωσίας, τελικά συμφωνούν όλοι να περιμένουν την άφιξη του Υψηλάντη για να ξεκινήσει η εξέγερση.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης

Μετά την ουσιαστική αποτυχία στο συντονισμό μιας βαλκανικής εξέγερσης, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποφασίζει να εισβάλει στα ρουμανικά πριγκιπάτα κηρύσσοντας την επανάσταση. Πρώτη πολεμική πράξη ήταν η διάβαση του ποταμού Προύθου, στην Μολδαβία στις 22 Φεβρουαρίου 1821 και η είσοδος στο Γιάσι (Ιάσιο). Στις 24 Φεβρουαρίου βγάζει την ιστορική του προκήρυξη που καλεί τους Έλληνες να πάρουν τα όπλα, βεβαιώνοντας ότι "μια κραταιά δύναμις" είναι έτοιμη να βοηθήσει τον αγώνα. Την 1 Μαρτίου αρχίζει την πορεία του προς τη Βλαχία αφού ενώθηκε με τα τμήματα του Γεωργάκη Ολύμπιου, του Φαρμάκη και πολλών Ελλήνων εθελοντών. Μαζί με τον Ιερό Λόχο που είχε συγκροτηθεί από 500 περίπου σπουδαστές των σχολών των πριγκιπάτων, η στρατιωτική δύναμη του Υψηλάντη έφτανε τους 7.000, μεταξύ των οποίων ήταν Βαλκάνιοι γείτονες (Σέρβοι, Βούλγαροι, Αρβανίτες).
Την 1 Μαρτίου ξεκινά από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό την Πελοπόννησο, μετά από ενέργειες του Φιλικού Ξάνθου, ένα καράβι φορτωμένο με προκηρύξεις για εξέγερση. Με το καράβι αυτό θα φτάσει στη Μάνη στα τέλη Μαρτίου και η είδηση της εξέγερσης στα ρουμανικά πριγκιπάτα. Κάποιες αναταραχές των χριστιανών στην Πόλη σχετικές με την εξέγερση στα πριγκιπάτα, θα δώσουν όταν ξεσπάσει η επανάσταση στο Μοριά αφορμή για σφαγές.
Η Πύλη θεωρούσε πρωταρχικό θέμα την αντιμετώπιση της ανταρσίας του Αλή πασά, αλλά ανησυχούσε σοβαρά από τις φήμες και τις καταγγελίες των Άγγλων για εξέγερση στο Μοριά. Λίγο μετά την εξέγερση στις ρουμανικές ηγεμονίες, αλλά όχι εξαιτίας της, οι Τούρκοι της Τριπολιτσάς κάλεσαν τους προεστούς του Μοριά με πρόσχημα την συνηθισμένη κοινή ετήσια σύσκεψη, με στόχο όμως να τους κρατήσουν ομήρους. Οι περισσότεροι προεστοί ήταν διστακτικοί και δεν πήγαν και σωστά, αφού όσοι πήγαν εκτελέστηκαν με το ξέσπασμα της επανάστασης.
Στις 11 Μαρτίου φτάνει με καράβι στην Χαλκιδική ο Φιλικός Εμμανουήλ Παππάς με εντολή να οργανώσει την επανάσταση. Πολλοί καλόγεροι από το Άγιο Όρος ξεσηκώνονται έτοιμοι να τον ακολουθήσουν και γίνονται επαφές με Μακεδόνες οπλαρχηγούς σε μια προσπάθεια να προετοιμαστεί μια συντονισμένη εξέγερση.
Στα μέσα Μαρτίου 1821 ο Παπαφλέσσας είχε ολοκληρώσει τον κύκλο των περιοδειών του στην Πελοπόννησο και βρισκόταν μαζί με τον Αναγνωσταρά στη Μεσσηνία, που ήταν η περιοχή για την οποία είχε ταχθεί υπεύθυνος από την Φιλική Εταιρεία. Ο Κολοκοτρώνης ήταν επίσης στο χώρο ευθύνης του, τη Μάνη. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν κρυμμένος στην Πάτρα, έτοιμος να αναλάβει δράση. Άλλοι Φιλικοί ήταν σε διάφορους χώρους ευθύνης ο καθένας. Παρά τις αμφιβολίες των προεστών, το κλίμα στην Πελοπόννησο ήταν έντονα επαναστατικό και ένας σπινθήρας έλειπε για την έκρηξη. Στο δεκαήμερο μεταξύ 14-25 Μαρτίου δόθηκε το έναυσμα της επανάστασης σε διαφορετικά σημεία στο Μοριά.Στις 14 Μαρτίου 1821 καταφθάνει στη Ζάχολη , από το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία του Κούτου , ο ηγούμενος Γερμανός ,όπου μετά από πανηγυρική δοξολογία στον ναό του Αγίου Γεωργίου,υψώνει την Σημαία της Επαναστάσεως με τα σύμβολα της Φιλiκής Εταιρείας και μαζί με τους Ζαχολίτες οπλαρχηγούς Παναγιωτάκη Γεραρή και Χρήστο Ζίνη ή Ζαχολίτη εκδιώκουν από την Ζάχολη τις τούρκικες οικογένειες.Στό Φενεό ο Αναγνώστης Κορδής και ο Χρήστος Ζαχολίτης, μετά από συμπλοκή σκότωσαν τούρκους γυφτοχαράτζηδες και ύστερα με ένοπλους Ζαχολίτες ενίσχυσαν τη μικρή δύναμη του Φιλικού Νικόλα Σολιώτη που μαζί με τους Ζαχολίτες επιτέθηκε σε Οθωμανούς φοροεισπράκτορες (χαρατζήδες) στο χωριό Πόρτα των Καλαβρύτων. Παράλληλα ο Παναγιωτάκης Γεραρής με 60 Ζαχολίτες ξεκίνησε γιά να λάβει μέρος στην πολιορκία της Ακροκορίνθου που άρχισε στις 24 Μαρτίου. Στις 20 Μαρτίου ο Σολιώτης με τους Πετμεζαίους χτύπησαν τους Οθωμανούς στους τρεις πύργους των Καλαβρύτων, όπου κλείστηκαν οι ντόπιοι μουσουλμάνοι και ξεκίνησαν την πολιορκία τους πιάνοντας τον πασά των Καλαβρύτων Αρναούτογλου . Στις 21 Μαρτίου, ξεσηκώθηκε η Πάτρα από τους Φιλικούς Παναγιώτη Καρατζά, Βαγγέλη Λειβαδά και Ν. Γερακάρη και οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να κλειστούν στο φρούριό της και η Μάνη^[2] με τους Κολοκοτρώνη, Παπαφλέσσα, Νικηταρά και Κεφάλα. Στη Μάνη εξοπλίστηκαν 2.000 Μανιάτες και Μεσσήνιοι με πολεμοφόδια που είχαν σταλεί από τους Φιλικούς της Σμύρνης και είχαν φτάσει εκεί με καράβια. Στις 23 Μαρτίου μπήκαν στην Καλαμάτα και αυτό είναι η πρώτη πολεμική επιτυχία της επανάστασης. Στις 24 Μαρτίου μαζεύτηκαν στα περίχωρα της Καλαμάτας γύρω στους 5.000 Έλληνες για να πάρουν την ευλογία της Εκκλησίας και την ίδια μέρα ξεσηκώθηκε η Φωκίδα στη Ρούμελη.
Στην Καλαμάτα συστάθηκε η Μεσσηνιακή γερουσία και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης τοποθετήθηκε επικεφαλής της. Πρώτη πράξη της νέας εξουσίας ήταν να στείλει έγγραφο προς τα χριστιανικά έθνη ζητώντας τη βοήθειά τους και αυτό το έγγραφο είναι και η πρώτη πράξη διεθνούς δικαίου της επανάστασης. Στην Πάτρα ιδρύθηκε το Αχαϊκό διευθυντήριο, από τους προεστούς Ανδρέα Λόντο και Χαραλάμπη, τον Παπαδιαμαντόπουλο και το δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Στα πριγκιπάτα η επανάσταση εξαπλώνεται με επιτυχία. Οι Ρουμάνοι σύμμαχοι ήταν συσπειρωμένοι γύρω από τον εθνικό τους ηγέτη, συνεργάτη των Φιλικών Τούντορ (Θεόδωρος) Βλαντιμιρέσκου, που είχε κηρύξει επανάσταση ένα μήνα πριν ο Υψηλάντης περάσει τον Προύθο. Στις 21 Μαρτίου ο Βλαντιμιρέσκου με 6.000 πεζούς και 2.500 ιππείς καταλαμβάνει το Βουκουρέστι μέσα σ ένα κλίμα γενικού ενθουσιασμού του πληθυσμού και ακολουθεί ο Υψηλάντης που μπήκε στην πόλη με τον στρατό του στις 27 Μαρτίου. Όλα έδειχναν ότι τα δύο κινήματα, θα συνεργάζονταν για την επιτυχία της εξέγερσης όμως για ποικίλους λόγους αυτό δεν έγινε.

Ο όρκος στην Αγία Λαύρα
Πίνακας του Θεόδωρου Βρυζάκη

Η 25η Μαρτίου είναι εθνική εορτή, καθώς είχε οριστεί με βασιλικό διάταγμα του Όθωνα στις 15 Μαρτίου του 1838 ως επέτειος της έναρξης της Επανάστασης, μάλλον με την έννοια της συμπύκνωσης στην ημέρα αυτή των επαναστατικών γεγονότων των ημερών.
Για το τί έγινε εκείνες τις ημέρες υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις. Σύμφωνα με την παράδοση στις 25 Μαρτίου του 1821, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε μία ελληνική σημαία και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας. Όμως, η Ελληνική Επανάσταση είχε ήδη ξεκινήσει στις 21 Φεβρουαρίου από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ιάσιο. Ο ίδιος ο Γερμανός δεν αναφέρει απολύτως τίποτα σχετικό στα απομνημονεύματά του, για την ημέρα εκείνη, αλλά αντιθέτως ότι δε βρισκόταν στη Λαύρα.^[3] Παρ'ολα αυτά το γεγονός οτι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός άφησε ανολοκλήρωτα απομνημονεύματα δεν μας αφήνει να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. ^[1]
Οι περισσότεροι ιστορικοί, όπως αναφέρει ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ήταν της άποψης που αναφέρεται στα απομνημονεύματα του Παλαιού Πατρών Γερμανού, δηλαδή, "οι δε συγκεντρωθέντες αποφάσισαν να μην δώσουν αιτίαν τινά, αλλά ως φοβισμένοι να παραμερίσωσι εις ασφαλή μέρη". Άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο πυρήνας της όλης ιστορίας διασώζει κάποια ιστορική αλήθεια, βασιζόμενοι σε προσωπικά αρχεία αγωνιστών και ιεραρχών του 1821, που ισχυρίζονται ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός τέλεσε δοξολογία στις 17 Μαρτίου στην Αγία Λαύρα, ύψωσε το λάβαρο και όρκισε ορισμένους κοτζαμπάσηδες και επισκόπους του Μωριά, που βρίσκονταν εκεί για τον εορτασμό του Αγίου Αλεξίου. ^[2] Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι συγκεντρωμένοι έφυγαν από την Αγία Λαύρα έχοντας γνώση της επικείμενης έναρξης επανάστασης.
Στην Στερεά Ελλάδα κηρύχθηκε επίσημα η έναρξη της επανάστασης στις 27 Μαρτίου, στη μονή οσίου Λουκά κοντά στη Λιβαδειά, με παρόντες τους οπλαρχηγούς Αθανάσιο Διάκο και Βασίλη Μπούσγο και προκρίτους της περιοχής.
Στο συμβούλιο των οπλαρχηγών στη Μεσσηνία ο Κολοκοτρώνης πρότεινε σαν βασικό στόχο την Τρίπολη, που ήταν το στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο της Πελοποννήσου και μετά από τη διαφωνία του Μαυρομιχάλη, που είχε οριστεί αρχιστράτηγος, άρχισε πορεία στρατολόγησης στην Αρκαδία. Ανάλογες πορείες έκαναν άλλοι οπλαρχηγοί σε διάφορες περιοχές. Στις 29 Μαρτίου ο Κολοκοτρώνης είχε μαζέψει 6.000 άνδρες και προσπάθησε να πολιορκήσει την Καρύταινα, όμως στην πρώτη έξοδο των Τούρκων, το στράτευμα διαλύθηκε. Δεν απογοητεύτηκε και μεθοδικά εγκατέστησε φρουρές σε επίκαιρα σημεία γύρω από την Τρίπολη (Λεβίδι, Πιάνα, Χρυσοβίτσι, Βέρβαινα, Βαλτέτσι, Τρίκορφα), για να μπορούν να ελεγχθούν οι δρόμοι που οδηγούσαν προς τα εκεί.
Η επανάσταση επεκτάθηκε γρήγορα σε όλη την Πελοπόννησο και Ανατολική Στερεά και είχε μεγάλη επιτυχία αφού πέρασαν στον έλεγχο των επαναστατών πολύ σύντομα,Ζάχολη (14 Μαρτίου), Καλαμάτα (23 Μαρτίου), Αίγιο (23 Μαρτίου), Καλάβρυτα (26 Μαρτίου), Άργος, Καρύταινα, Μεθώνη, Νεόκαστρο, Φανάρι, Γαστούνη, Ναύπλιο στην Πελοπόννησο και Σάλωνα (Πανουργιάς, 27 Μαρτίου), Γαλαξίδι (Γκούρας, 28 Μαρτίου), Λιδωρίκι (Σκαλτζάς, 28 Μαρτίου), Μαλανδρίνο (Σκαλτζάς, 30 Μαρτίου), Λιβαδειά (Διάκος, 31 Μαρτίου), Θήβα (Μπούσγος, 3 Απριλίου), Αταλάντη στη Στερεά Ελλάδα.
Οι Οθωμανοί περιορίστηκαν στα κάστρα όπου είχαν αρχίσει πολιορκίες. Τα σπουδαιότερα από αυτά τα κάστρα ήταν: το κάστρο του Μοριά (Ρίο) με το αντίστοιχο κάστρο της Ρούμελης (Αντίρριο), της Πάτρας, του Ακροκορίνθου πάνω από την Κόρινθο, τα δύο κάστρα του Ναυπλίου (το Παλαμήδι και το Μπούρτζι), της Μονεμβασιάς, της Μεθώνης, της Κορώνης, το Νεόκαστρο και το Παλαιόκαστρο του Ναυαρίνου (Πύλος) και το κάστρο της Τριπολιτσάς (Τρίπολη). Στο κάστρο του Άργους που ήταν παραμελημένο δεν κλείστηκαν Οθωμανοί. Όλα τα κάστρα ήταν κτισμένα (Βυζαντινοί, Ενετοί, Οθωμανοί) κατά βάση παράλια σε δύσβατα σημεία και είχαν το πλεονέκτημα της δυνατότητας τροφοδοσίας από θάλασσα (οθωμανικός στόλος), πλην του κάστρου της Τρίπολης που ήταν κτισμένο γύρω από την πόλη. Μέχρι το τέλος Μαρτίου οι μουσουλμάνοι είχαν απωθηθεί ή εγκαταλείψει τα πεδινά της Πελοποννήσου (ένα τμήμα της Ηλείας γύρω από το Λάλα έμενε υπό τον έλεγχο των ντόπιων Αλβανών) και είχαν περιοριστεί στα κάστρα, μερικά από τα οποία (αν άντεχαν στην πολιορκία) θεωριόταν ικανά για ανάκτηση ολόκληρης της Πελοποννήσου. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν συγκεντρωθεί στην Τρίπολη.
Τα κάστρα πολιορκούσαν ομάδες ατάκτων υπό την "διοίκηση" ντόπιων καπεταναίων, προεστών ή ιεραρχών που είχαν ξεσηκωθεί και ο αριθμός των πολιορκητών δεν ήταν σταθερός αλλά αυξομειώνονταν ανάλογα με τις περιστάσεις. Η πιο οργανωμένη πολιορκία ήταν της Τρίπολης (Κολοκοτρώνης, Νικηταράς) η οποία δεν ήταν ασφυκτική αλλά επιτελική με κατοχή και οχύρωση καίριων υψωμάτων γύρω από την πόλη, που έλεγχαν της προσβάσεις προς αυτή. Το οθωμανικό ιππικό όμως είχε το πάνω χέρι στο οροπέδιο της πόλης, επιτρέποντας τον ανεφοδιασμό της με τα απαραίτητα.
Σε διεθνές (ευρωπαϊκό) επίπεδο η είδηση για εξέγερση στα πριγκιπάτα από τον Υψηλάντη δεν έγινε ευνοϊκά δεκτή από τις ισχυρές δυνάμεις της εποχής και μετά από μια σειρά διπλωματικών διεργασιών (Αγγλία, Αυστρία) και πιέσεων ο τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος αποκηρύσσει τελικά την εξέγερση και ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' της Κωνσταντινούπολης αφορίζει τον Υψηλάντη και καλεί τον πληθυσμό να μείνει υπάκουος στο καθεστώς. Τα γεγονότα αυτά επηρεάζουν το κίνημα στις ηγεμονίες και από το σημείο αυτό και μετά λανθασμένες επιλογές από το ελληνικό και ρουμανικό στρατόπεδο φέρνουν την τελική αποτυχία της εξέγερσης στα πριγκιπάτα.
Οι ειδήσεις για εξέγερση και στο Μοριά έφτασαν στο τέλος Μαρτίου και στην Υψηλή Πύλη. Η πρώτη αντίδραση ήταν η προσπάθεια περιορισμού της εξέγερσης στο Μοριά, που εκδηλώθηκε με τρομοκρατικές σφαγές διακεκριμένων προσώπων και προεστών στην Πόλη, αλλά και σε άλλες πόλεις της αυτοκρατορίας που το ελληνικό στοιχείο ήταν σημαντικό, όπως τις Κυδωνίες (Αϊβαλί), Ρόδο, Κύπρο. Δεν είναι δυνατό να εκτιμηθεί η έκταση και ο αριθμός των θυμάτων των σφαγών σε αυτές τις περιοχές. Ανήμερα το Πάσχα (10 Απριλίου 1821), μετά τη θεία λειτουργία, καθαιρέθηκε και απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε' (πάνω από 70 ετών τότε), σε μια καθαρά πολιτική κίνηση της Πύλης, αφού δεν είχε δοθεί κανενός είδους αφορμή για αυτή την ενέργεια. Το σώμα του, αφού έμεινε κρεμασμένο για τρεις μέρες, περιφέρθηκε στην πόλη από τον όχλο, μεταφέρθηκε με ακάτιο και ρίχτηκε στην μέση του Κεράτιου κόλπου^[4].
Η πρώτη στρατιωτική αντίδραση από τους Οθωμανούς στις ειδήσεις για εξέγερση των Ελλήνων ήρθε από τον Γιουσούφ πασά Σέρεζλη (από τις Σέρρες). Βρισκόταν με στρατό στο Βραχώρι (Αγρίνιο) καθ' οδόν προς την Εύβοια όταν έμαθε για την πολιορκία της Πάτρας. Διεκπεραιώθηκε μέσω Ρίου στην Πελοπόννησο στις 3 Απριλίου, έκαψε την Πάτρα, αιφνιδίασε και διάλυσε τους πολιορκητές του φρουρίου της και εγκαταστάθηκε εκεί. Το φρούριο (ακρόπολη) της Πάτρας και τα γειτονικά φρούρια του Μοριά (Ρίο) και της Ρούμελης (Αντίρριο) θα μείνουν στα χέρια των Οθωμανών σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, δίνοντας στα τουρκικά στρατεύματα μια σημαντική δίοδο πρόσβασης προς τα ενδότερα της Πελοποννήσου.
Αρχές Απριλίου άρχισαν να κινούνται και τα νησιά. Παρόλο που η Φιλική Εταιρεία είχε διείσδυση σε αυτά παρατηρείται σχετική καθυστέρηση στον ξεσηκωμό, που οφείλεται σε τοπικές οργανωτικές αλλά και κοινωνικές ιδιαιτερότητες, και σε κάποια από αυτά λαϊκές εξεγέρσεις προηγούνται και επισπεύδουν την κήρυξη της επανάστασης. Στις 30 Μαρτίου ξεσηκώθηκε η Ύδρα από τον πλοίαρχο δεύτερης σειράς Αντώνη Οικονόμου. Οι οικοκυραίοι (πλοιοκτήτες) ήταν διστακτικοί και ο Οικονόμου ίδρυσε στις 31 Μαρτίου τη Διοίκηση, σε αντιδιαστολή με την υπάρχουσα Καγγελαρία. Στις 3 Απριλίου ξεσηκώθηκαν από ντόπιους φιλικούς οι Σπέτσες και ακολούθησαν ο Πόρος, η Σαλαμίνα και η Αίγινα και στις 10 Απριλίου τα Ψαρά. Την ίδια μέρα ο αρματολός Γιάννης Δυοβουνιώτης μπήκε στην Μπουδουνίτσα (Μενδενίτσα) της Ρούμελης. Στην Αττική ο Φιλικός Μελέτης Βασιλείου και άλλοι ντόπιοι μικροκαπετάνιοι αφού στρατολόγησαν αγρότες και χωρικούς για αρκετές μέρες, μπήκαν αιφνιδιαστικά στην Αθήνα στις 15 Απριλίου, περιορίζοντας τους ντόπιους μουσουλμάνους στο κάστρο της Ακρόπολης και την ίδια μέρα η Ύδρα κήρυξε επισήμως την επανάσταση. Στις 18 Απριλίου οι Ρουμελιώτες αρματολοί Διάκος, Δυοβουνιώτης και Πανουργιάς μπήκαν στο Πατρατζίκι (Υπάτη) και την ίδια μέρα ξεσηκώθηκε η Σάμος με τον Φιλικό Λυκούργο Λογοθέτη.
Η στρατιωτική απάντηση του Χουρσίτ πασά της Πελοποννήσου, που βρισκόταν^[5] στα Γιάννενα διευθύνοντας τις επιχειρήσεις εναντίον του Αλή πασά, προέβλεπε την προσβολή της εξέγερσης στην Πελοπόννησο με τακτικό στρατό, πεζικό και ιππικό, από δύο μεριές: Από τη μια απευθείας διεκπεραίωση στρατευμάτων μέσω Ρίου-Αντιρρίου και από την άλλη κάθοδο διαμέσου της ανατολικής Στερεάς με καταστολή της εξέγερσης που είχε ήδη αρχίσει εκεί. Το πρώτο σκέλος των στρατευμάτων υπό τη διοίκηση του Μουσταφάμπεη, πέρασε στην Πελοπόννησο πολύ νωρίς (6 Απριλίου) και επιδόθηκε σε συστηματικές καταστροφές πόλεων που είχαν περιέλθει στους εξεγερμένους. Το δεύτερο σκέλος των στρατευμάτων υπό τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιοσέ Μεχμέτ βρισκόταν στη Φθιώτιδα στις 19 Απριλίου με εντολή τη διενέργεια τακτικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων από βορά προς νότο.
Τα ελληνικά στρατιωτικά τμήματα που (μια μέρα πριν) είχαν καταλάβει την Υπάτη, αποφάσισαν να την εγκαταλείψουν και να αντιμετωπίσουν την οθωμανική στρατιά στην Φθιώτιδα σε τρία σημεία: Ο Πανουργιάς στη Χαλκωμάτα, ο Δυοβουνιώτης στο Γοργοπόταμο και ο Διάκος στην Αλαμάνα. Στις 24 Απριλίου, ο Ομέρ Βρυώνης επιτέθηκε και στα τρία σημεία ταυτόχρονα. Ο Πανουργιάς και ο Δυοβουνιώτης αναγκάστηκαν σε υποχώρηση, όμως το τμήμα του Διάκου που αντιστάθηκε πεισματικά στη γέφυρα της Αλαμάνας σφαγιάστηκε και ο ίδιος συνελήφθη επιτόπου^[6]. Λίγες μέρες αργότερα τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα ηττήθηκαν στο Ελευθεροχώρι της Λαμίας. Στις 8 Μαΐου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος κατάφερε πλήγμα στον Ομέρ Βρυώνη στο χάνι της Γραβιάς. Με 120 μαχητές αντιμετώπισε επιτυχημένα όλη την ημέρα τις οθωμανικές επιθέσεις προξενώντας τους σημαντικές απώλειες και αποσύρθηκε τη νύχτα προς τα βουνά, με ελάχιστες δικές του απώλειες. Λίγες μέρες αργότερα οθωμανικό στρατιωτικό σώμα απέτυχε να καταλάβει τα Βλαχοχώρια της Γκιώνας, που υπερασπίζονταν ο Γιάννης Γκούρας. Οι τελευταίες αυτές επιτυχίες αναπτέρωσαν το ηθικό των επαναστατημένων και προβλημάτισαν τους Τούρκους, που αποσύρθηκαν προσωρινά στην Μενδενίτσα.
Στις 6 Απριλίου είχε περάσει μέσω Ρίου στην Πελοπόννησο ο Μουσταφάμπεης, κεχαγιάμπεης του Χουρσίτ πασά, με εντολή την καταστολή της εξέγερσης. Έκαψε τη Βοστίτσα (Αίγιο), διάλυσε την πολιορκία του Ακροκόρινθου, έκαψε το Άργος, σύντριψε την αντίσταση που βρήκε στον ποταμό Ξεριά^[7], διάλυσε την πολιορκία του Ναυπλίου και μπήκε πανηγυρικά στην Τρίπολη στις 6 Μαΐου. Στις 12 Μαΐου επιχείρησε μια πρώτη απόπειρα διάσπασης της πολιορκίας της Τρίπολης και επιτέθηκε με ισχυρές δυνάμεις εναντίον των πολιορκητών, στο Βαλτέτσι από βορά και νότο. Τη θέση υπερασπίσθηκαν λυσσαλέα, στρατιωτικά σώματα των Μαυρομιχαλαίων (Κυριακούλης, Ηλίας και Γιάννης), του Κολοκοτρώνη, των Πλαπουταίων και άλλων καπεταναίων. Την επόμενη ο Μουσταφάμπεης άρχισε υποχώρηση που η ελληνική αντεπίθεση μετέτρεψε σε άτακτη φυγή με σημαντικές απώλειες. Επιζητώντας με κάθε τρόπο την διάνοιξη δρόμου προς τη Μεσσηνία ο Μουσταφάμπεης επιτέθηκε στις 18 Μαΐου στα Δολιανά και στα Βέρβαινα, όπου ηττήθηκε από τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα και επέστρεψε άπρακτος στην Τρίπολη. Οι νίκες αυτές, που οφείλουν πολλά στην επιμονή, την μεθοδικότητα αλλά και τις στρατηγικές ικανότητες του Κολοκοτρώνη (αρχιστράτηγος από τις αρχές Μαΐου), επέτρεψαν την στενότερη πολιορκία των φρουρίων, στα οποία άρχισαν να σημειώνονται ελλείψεις των αναγκαίων αφού ο ελληνικός στόλος είχε ήδη περιορίσει με τη δραστηριότητά του, την από θάλασσα τροφοδοσία τους.
Στις πρώτες του εξόδους και περιπολίες τον Απρίλιο, ο ελληνικός στόλος κυρίεψε αρκετά πλοία και μαζεύτηκαν μεγάλες ποσότητες από λάφυρα. Η θέα του ελληνικού στόλου με την επαναστατική σημαία, βοηθούσε να ξεσηκωθούν νησιά ή παραθαλάσσιες περιοχές που δεν είχαν μέχρι τότε ξεσηκωθεί και τα πληρώματα του στόλου δεν δίσταζαν να βγουν οπλισμένα στη στεριά και να συμμετέχουν σε επιχειρήσεις. Σημαντική ήταν η συμβολή του στόλου και στον από θαλάσσης αποκλεισμό και κανονιοβολισμό των φρουρίων που πολιορκούνταν (Ναύπλιο, Μονεμβασία).

Ναυτικό κανόνι του 1821

Στις 7 Μαΐου επαναστάτησαν με πρώτο τις Μηλιές, τα Εικοσιτέσσερα (τα χωριά του Πηλίου) της Θεσσαλίας, όπου ο υπεύθυνος για την περιοχή Φιλικός Άνθιμος Γαζής είχε προετοιμάσει το έδαφος από νωρίς με σημαντική εθνεγερτική δράση και επαφές με τους ντόπιους αρματολούς Μπασδέκηδες (Κυριάκο και Παναγιώτη). Οι ισχυροί προεστοί (κοτζαμπάσηδες) ήταν πολύ αρνητικοί στην ιδέα της επανάστασης, όμως όταν εμφανίστηκαν από το Τρίκερι τρία πλοία του ελληνικού στόλου, ο λαός δεν μπορούσε πια να συγκρατηθεί. Στις 9 Μαΐου οι επαναστάτες από όλα τα χωριά μαζεύτηκαν έξω από το Βόλο και πολιόρκησαν τους Οθωμανούς που κλείστηκαν στο φρούριο της πόλης. Στην πολιορκία βοήθησαν και τα ελληνικά πλοία και πληρώματα. Στις 11 Μαΐου οι επαναστάτες μπήκαν στο Βελεστίνο (οι Οθωμανοί κλείστηκαν στους 4 ισχυρότερους πύργους) και εκεί μαζεύτηκαν την ίδια μέρα αντιπρόσωποι από τα επαναστατημένα χωριά, κηρύχθηκε επίσημα η επανάσταση και συστάθηκε η Βουλή της Θετταλομαγνησίας, με πρόεδρο τον Άνθιμο Γαζή και γραμματέα τον Φίλιππο Ιωάννου. Οι επαναστάτες στη Θεσσαλία ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία άτακτοι χωρικοί, χωρίς κανενός είδους στρατιωτική εμπειρία, αλλά και χωρίς τα απαραίτητα όπλα και πολεμοφόδια και όταν λίγες μέρες αργότερα εμφανίστηκε πολυπληθής οθωμανική στρατιά από τη Λάρισα υπό τη διοίκηση του Μαχμούτ πασά Δράμαλη (από τη Δράμα), διαλύθηκαν αμέσως προς τα χωριά τους. Ο Δράμαλης έκαψε την Κάπουρνα και τα Κανάλια, ανέβηκε μέχρι τη Μακρυνίτσα και ζήτησε από όλα τα χωριά να πληρώσουν μεγάλα πρόστιμα. Οι περισσότεροι επαναστάτες φοβισμένοι υπέκυψαν και οι κοτζαμπάσηδες προσκύνησαν φέρνοντας στον Δράμαλη πλούσια δώρα. Αυτός προωθήθηκε προς το Λαύκο επιδιώκοντας να μπει στις Μηλιές, που ήταν το στρατηγείο της επανάστασης, όμως στις 25 Μαΐου συνάντησε αντίσταση στα Λεχώνια και δεν προχώρησε. Στις Μηλιές η κατάσταση ήταν αντιφατική, με τους κοτζαμπάσηδες να θέλουν να προσκυνήσουν και τους επαναστάτες με τον Γαζή να θέλουν να αντισταθούν. Τελικά ο Γαζής αναγκάστηκε να φύγει στη Σκιάθο και οι Μηλιές προσκύνησαν στα μέσα Ιουνίου τον Δράμαλη που έφτασε μέχρι τη Μηλίνα και δεν προχώρησε άλλο. Όσοι επαναστάτες απέμειναν προωθήθηκαν προς το Τρίκερι και πολλά γυναικόπαιδα πέρασαν σε Σκιάθο και Σκόπελο. Όταν αποχώρησε ο Δράμαλης η επανάσταση έμεινε ζωντανή στο Λαύκο, την Αργαλαστή, το Προμμύρι και το Τρίκερι.
Την ίδια μέρα που γίνονταν η μάχη στη Γραβιά (8 Μαΐου) και μια μέρα μετά την έναρξη της επανάστασης στη Θεσσαλία, επαναστάτησε και το γειτονικό Ξεροχώρι (Ιστιαία) στην βόρεια Εύβοια. Από εκεί η επανάσταση διαδόθηκε στην Λίμνη και στην Κύμη της Εύβοιας, που ανήκε στο ισχυρό πασαλίκι του Εγρίπου (Ευρίπου) με πρωτεύουσα τη Χαλκίδα και είχε σημαντικές οθωμανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Τέλη Μαΐου οι επαναστάτες προσπάθησαν δύο φορές να πολιορκήσουν την Χαλκίδα χωρίς όμως επιτυχία και στη συνέχεια κυνηγήθηκαν από το οθωμανικό ιππικό, που τους προκάλεσε μεγάλες απώλειες.
Μετά από την αποτυχία των επίμονων προσπαθειών συντονισμού ταυτόχρονης έκρηξης της επανάστασης στον Όλυμπο και την Χαλκιδική ο Εμμανουήλ Παπάς κήρυξε τελικά την επανάσταση στη Μακεδονία, στον Πολύγυρο στις 17 Μαΐου. Η οθωμανική απάντηση ήταν εδώ άμεση με συλλήψεις ομήρων και καταλήψεις πόλεων. Ιδιαίτερα δεινοπάθησε η Θεσσαλονίκη, όπου εξοντώθηκαν χιλιάδες Έλληνες και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν ή καταστράφηκαν. Χρειάστηκε να περάσουν τουλάχιστον πενήντα χρόνια για να επανέλθει ο ελληνισμός της πόλης στα πριν του 1821 επίπεδα και να συνέλθει από αυτό το συντριπτικό χτύπημα. Οι οπλαρχηγοί του Ολύμπου και του Βερμίου ήταν διστακτικοί και περίμεναν ενισχύσεις σε μαχητές και πολεμοφόδια από την νότια Ελλάδα. Μόνο ο Διαμαντής Νικολάου προσφέρθηκε να εξεγερθεί άμεσα και πέρασε με το στρατιωτικό σώμα του στη Χαλκιδική τον Ιούνιο.
Στις 21 Μαΐου προεστοί από όλες τις επαρχίες και ντόπιοι οπλαρχηγοί συγκεντρώθηκαν στο Λουτρό των Σφακιών, ίδρυσαν Καγκελαρία και κήρυξαν την επανάσταση και στην Κρήτη. Στο νησί υπήρχε ισχυρό και εμπειροπόλεμο τουρκικό στοιχείο και η επανάσταση καταπνίγηκε γρήγορα με κατάληψη και της κοιτίδας της στα Σφακιά.

Μακεδόνας ανάπηρος του Αγώνα κατά την έξοδο του Μεσολογγίου, Θεόδωρος Βρυζάκης

Στις 20 Μαΐου επαναστάτησε το Μεσολόγγι με τον αρματολό του Ζυγού Δημήτρη Μακρή και την επόμενη ο Μακρής ξεσήκωσε και το Ανατολικό (Αιτωλικό). Στις 25 Μαΐου ο Γιώργος Βαρνακιώτης κήρυξε με προκήρυξη την επανάσταση στο Ξηρόμερο και στις 4 Ιουνίου επαναστάτησε και το Καρπενήσι με τους Γιολντάσηδες. Η καθυστέρηση στην κήρυξη της επανάστασης στη Δυτική Ελλάδα, φαίνεται ότι οφείλεται στην ύπαρξη ισχυρών οθωμανικών δυνάμεων στην Ήπειρο, λόγω της στρατιωτικής αναμέτρησης της Πύλης με τον Αλή Πασά, αλλά και στην απροθυμία ισχυρών αρματολών (Γιώργος Βαρνακιώτης, Ανδρέας Ίσκος) της περιοχής να εμπλακούν, ίσως λόγω φόβων για την απώλεια των προνομίων τους.
Τον Μάιο πλοία του ελληνικού στόλου υπό τη διοίκηση του Γιακουμάκη Τομπάζη προσέγγισαν στη Χίο, σε μια προσπάθεια να πεισθούν οι Χιώτες να προσχωρήσουν στην επανάσταση. Δεν υπήρξε ανταπόκριση ούτε από τους επώνυμους αλλά ούτε από τους χωρικούς και ο στόλος απέπλευσε. Οι Οθωμανοί συνέλαβαν ομήρους μεταξύ των επιφανών Ελλήνων και ένα σώμα ατάκτων πέρασε από τα τουρκικά παράλια στο νησί για τη "διατήρηση της τάξης". Στην πρώτη του έξοδο από τα Δαρδανέλλια ο οθωμανικός στόλος βρήκε μπροστά του τα ελληνικά πολεμικά. Στις 27 Μαΐου ο Τομπάζης κυνήγησε την οθωμανική μοίρα και κατάφερε να αποκλειστεί το μεγαλύτερο πλοίο (πλοίο της γραμμής με 76 πυροβόλα) στον κόλπο της Ερεσσού, το οποίο ανατινάχτηκε τελικά από τον Παπανικολή με πυρπολικό φτιαγμένο στα Ψαρά, με σημαντικές απώλειες των Οθωμανών.
Το Μάιο με πρωτοβουλία της Μεσσηνιακής γερουσίας συγκλήθηκε πανπελοποννησιακή συνέλευση στην Μονή των Καλτεζών, υπό την προεδρία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Συμμετείχαν ισχυροί προύχοντες ή αντιπρόσωποί τους, ιεράρχες και λίγοι στρατιωτικοί και Φιλικοί. Προσκλήσεις στάλθηκαν και στα τρία ναυτικά νησιά τα οποία όμως δεν συμμετείχαν. Με ανακοίνωσή της στις 26 Μαΐου, συστάθηκε η Πελοποννησιακή Γερουσία, στην οποία περιήλθαν όλες οι εξουσίες και η ευθύνη της διεύθυνσης των επαναστατικών πραγμάτων για όλη την Πελοπόννησο. Μέλη της Γερουσίας αυτής ήταν αντιπρόσωποι από όλα τα μεγάλα προυχοντικά τζάκια της Πελοποννήσου, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και γραμματέας ο Ρήγας Παλαμήδης. Επρόκειτο για μια εσπευσμένη αλλά συντονισμένη ενέργεια των ισχυρών να αντιπαρατεθούν στην εξουσία του Δημήτριου Υψηλάντη, που αναμενόταν να φτάσει στην Πελοπόννησο. Μέχρι την άφιξή του η Γερουσία αυτή έκανε εκλογές επαρχιακών και κοινοτικών αντιπροσώπων και προκήρυξε γενική επιστράτευση.

[Επεξεργασία] Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία

Στα πριγκιπάτα η επανάσταση δεν είχε καλή εξέλιξη. Πρώτα ήρθε η διάσπαση των επαναστατών και η σύλληψη και εκτέλεση του Βλαντιμιρέσκου από τους Έλληνες, την νύχτα της 27 Μαΐου. Οι Οθωμανοί μπαίνουν με ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στο Βουκουρέστι και ο Υψηλάντης, σε απελπιστική θέση υποχωρεί αμαχητί προς τα Καρπάθια. Στις 7 Ιουνίου δίνεται από τους μαχητές του Ιερού Λόχου υπό τον στρατηγό του Υψηλάντη, Αλέξανδρο Μακεδόνσκη^[3], η πολυαίμακτη μάχη στο Δραγατσάνι, όπου έπεσαν νεκροί διακόσιοι νέοι σπουδαστές και σαράντα πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους Οθωμανούς. Ο Υψηλάντης υποχωρώντας φτάνει στα αυστριακά σύνορα, συλλαμβάνεται από τους αυστριακούς και φυλακίζεται στο φρούριο του Μούνκατς. Λίγο μετά την αποφυλάκισή του επτά χρόνια αργότερα, θα πεθάνει από καρδιά.
Στη Μολδαβία τα τμήματα του Ολύμπιου, του Φαρμάκη και του Καρπενησιώτη συνέχισαν τον άνισο αγώνα με τις οθωμανικές δυνάμεις. Ο Καρπενησιώτης συγκρούεται με τους Οθωμανούς στο Γαλάτσι και τον Προύθο με σοβαρές απώλειες. Ο Ολύμπιος, μετά από πολλές συγκρούσεις, καταφεύγει με έντεκα μαχητές στη Μονή Σέκου, αντιστέκεται ηρωικά και στις 23 Οκτωβρίου βάζουν φωτιά στη μπαρουταποθήκη του μοναστηριού και τινάζονται στον αέρα μαζί με τους εχθρούς. Ο Φαρμάκης προδόθηκε στους Οθωμανούς από Άγγλους και Αυστριακούς και θανατώθηκε με φρικτά βασανιστήρια. Στις αρχές του 1822 το κίνημα στα ρουμανικά πριγκιπάτα είχε κατασταλεί εντελώς. Η απασχόληση στα πριγκιπάτα σοβαρών στρατιωτικών οθωμανικών δυνάμεων βοήθησε να ανάψει και να διατηρηθεί η επαναστατική φλόγα στην Ελλάδα.
Τον Ιανουάριο του 1822 η πρώτη εθνική σύνοδος, στην Επίδαυρο ανακήρυξε την ανεξαρτητοποίηση της Ελλάδας απο την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η ανακήρυξη αυτή επισφραγίστηκε μετά τις αξιοσημείωτες νίκες των μαχόμενων Ελλήνων, σε στεριά και θάλασσα.

Νικηφ. Λύτρας, Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη (π. 1866-1870). Λάδι σε μουσαμά, 143 εκ. x 109 εκ. Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο.

Οι πολεμικές επιχειρήσεις έληξαν, όταν ο Σουλτάνος υποχρεωμένος από την Ρωσία, αποδέχθηκε την αυτονομία της Ελλάδας με την Συνθήκη της Αδριανούπολης το 1829.